ปรากฎการณ์ "คนปทุมฯ" ไม่ไปเลือกตั้ง สัญญาณอันตรายประชาธิปไตยท้องถิ่น

22 กันยายน 2567 ปทุมธานีกลายเป็นสนามทดสอบประชาธิปไตยท้องถิ่นที่น่าจับตา ไม่ใช่เพราะการแข่งขันที่ดุเดือด แต่เป็นเพราะ "ความเงียบ" ที่เกิดขึ้น ปรากฏการณ์ "คนปทุมฯ" ไม่ไปเลือกตั้งกำลังส่งสัญญาณอะไรบางอย่าง? ทำไมประชาชนถึงเลือกที่จะ "ไม่เลือก"? และนี่จะเป็นจุดเริ่มต้นของวิกฤตศรัทธาประชาธิปไตยในวงกว้างหรือไม่? 

การเลือกตั้งนายก อบจ.ปทุมธานีรอบใหม่ไม่เพียงเป็นการแข่งขันทางการเมืองท้องถิ่น แต่ยังสะท้อนภาพใหญ่ของประชาธิปไตยไทย ปรากฏการณ์ผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งจำนวนมากไม่ออกมาใช้สิทธิ์ เป็นสัญญาณที่ท้าทายนักการเมืองและหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง

ความเบื่อหน่ายทางการเมืองเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อการตัดสินใจไม่ไปใช้สิทธิ์ของประชาชน โดยเฉพาะเมื่อต้องเลือกตั้งซ้ำในระยะเวลาอันสั้น การจัดการเลือกตั้งใหม่ แม้จะเป็นไปตามกระบวนการประชาธิปไตย แต่กลับส่งผลให้ประชาชนรู้สึกว่าการเลือกตั้งครั้งนี้อาจไม่มีความหมายเท่าที่ควร

นอกจากนี้ ประเด็นคดีความของผู้สมัครอย่างนายชาญ พวงเพ็ชร์ ที่มีคดีค้างอยู่ใน ป.ป.ช. ยิ่งตอกย้ำความรู้สึกของประชาชนว่า แม้จะเลือกตั้งแล้ว ผู้ชนะอาจไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ได้อย่างเต็มที่ ซึ่งส่งผลต่อความเชื่อมั่นในกระบวนการประชาธิปไตยโดยรวม

ปรากฏการณ์นี้ไม่เพียงเป็นความท้าทายสำหรับการเมืองท้องถิ่นเท่านั้น แต่ยังเป็นสัญญาณเตือนสำหรับการเมืองระดับชาติด้วย หากแนวโน้มนี้ยังคงดำเนินต่อไป อาจส่งผลกระทบต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองในระยะยาว

แม้ว่าผลการเลือกตั้งจะแสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองท้องถิ่น แต่คำถามสำคัญยังคงอยู่ว่า ผู้นำคนใหม่จะสามารถสร้างความเชื่อมั่นและกระตุ้นการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนได้อย่างไร

ท้ายที่สุด บทเรียนจากสนาม อบจ.ปทุมธานี ไม่ใช่เพียง "การบ้าน" สำหรับนักการเมืองท้องถิ่น แต่เป็น "โจทย์ใหญ่" ที่ท้าทายระบบการเมืองไทยทั้งระบบ ในการสร้าง "ภูมิคุ้มกัน" ให้กับประชาธิปไตย และฟื้นฟูความเชื่อมั่นของประชาชน ก่อนที่ "โรคเบื่อการเมือง" จะลุกลามจนยากเยียวยา