นักดาราศาสตร์ค้นพบ “สสารที่หายไป” ช่วยคลี่คลายปริศนาใหญ่ในวงการฟิสิกส์ดาราศาสตร์

นักดาราศาสตร์โครงการ XMM-Newton องค์การอวกาศยุโรป ESA ค้นพบ “สสารที่หายไป” ช่วยคลี่คลายปริศนาใหญ่ในวงการฟิสิกส์ดาราศาสตร์ โดยเป็นการตรวจพบเส้นใยของก๊าซร้อนขนาดมหึมายาวกว่า 23 ล้านปีแสง หรือระยะเวลาที่แสงเดินทาง 23 ล้านปี ที่เชื่อมโยงกระจุกดาราจักร 4 แห่งในซูเปอร์คลัสเตอร์แชปลีย์ หนึ่งในโครงสร้างที่มีมวลมากที่สุดในจักรวาลใกล้เคียง

เส้นใยดังกล่าว มีมวลมากกว่ากาแล็กซีทางช้างเผือกถึง 10 เท่า และร้อนจัดถึง 10 ล้านองศาเซลเซียส หรือสูงกว่าพื้นผิวดวงอาทิตย์ถึง 1,800 เท่า สสารเหล่านี้ไม่ใช่ “สสารมืด” แต่คือ “สสารธรรมดา” หรือสสารประเภทแบริออน ที่ประกอบด้วยโปรตอน นิวตรอน และอิเล็กตรอน ซึ่งสร้างดาวเคราะห์ ดาวฤกษ์ และสิ่งมีชีวิต รวมถึงมนุษย์

ก่อนหน้านี้ แบบจำลองจักรวาลทำนายว่ามีสสารแบริออนถึงหนึ่งในสามที่ยังไม่สามารถตรวจพบได้จริง นักวิจัยจึงคาดว่า สสารเหล่านี้อาจซ่อนอยู่ในโครงข่ายเส้นใยก๊าซที่กระจายอยู่ทั่วจักรวาล แต่การพิสูจน์กลับเป็นเรื่องยาก เพราะเส้นใยเหล่านี้มีแสงสลัว ถูกกลบด้วยแสงจากกาแลคซีและควาซาร์

ความก้าวหน้าครั้งนี้เกิดจากการประสานข้อมูลจากกล้องโทรทรรศน์รังสีเอกซ์ XMM-Newton ขององค์การอวกาศยุโรป (ESA) และ Suzaku ของญี่ปุ่น ซึ่งช่วยระบุและจำแนกแหล่งกำเนิดรังสีได้อย่างแม่นยำ ทีมวิจัยยังใช้กล้องโทรทรรศน์ภาคพื้นดินร่วมวิเคราะห์ข้อมูลในช่วงออปติกเพื่อยืนยันผล

การค้นพบไม่เพียงยืนยันแบบจำลองมาตรฐานของจักรวาลเท่านั้น แต่ยังเป็นจุดเริ่มต้นของมาตรฐานใหม่ในการตรวจจับโครงข่ายจักรวาลที่แผ่กระจายไปทั่วจักรวาลอย่างที่เราเคยเชื่อว่ามีอยู่จริง

งานวิจัยชิ้นนี้ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร Astronomy & Astrophysics เมื่อวันที่ 19 มิถุนายนที่ผ่านมา โดยนับเป็นหลักฐานสำคัญชิ้นแรกที่อธิบายได้ว่า “สสารที่หายไป” ของจักรวาลนั้นอาจไม่ได้หายไปไหน  แต่มันเพียงซ่อนตัวอยู่ในเส้นใยของก๊าซร้อนขนาดมหึมาที่ถักทอผ่านอวกาศ ตั้งแต่ยุคแรกเริ่มของจักรวาล