วิกฤตแผ่นดินไหวเมียนมา ประชาชนไร้บ้าน ระบบสุขภาพล่ม อากาศร้อนจัด แถมเสี่ยงโรคระบาด

ยอดผู้เสียชีวิตจากเหตุแผ่นดินไหวขนาด 7.7 ที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 28 มีนาคมที่ผ่านมาในประเทศเมียนมา เพิ่มขึ้นเป็น 3,600 ราย ขณะที่ผู้ได้รับบาดเจ็บมีมากกว่า 5,017คน และยังคงมีผู้สูญหายอีก 220 คน ตามรายงานจากสถานีโทรทัศน์ของรัฐ MRTV อ้างอิงโดยสำนักข่าวต่างประเทศ

แรงสั่นสะเทือนยังส่งผลกระทบถึงกรุงเทพมหานคร ประเทศไทย โดยมีรายงานผู้เสียชีวิต 23 ราย ซึ่งส่วนใหญ่เกิดจากการถล่มของอาคารสูงที่อยู่ระหว่างการก่อสร้าง เจ้าหน้าที่ระบุว่ายังมีผู้สูญหายอีกหลายรายอยู่ใต้ซากอาคาร

ขณะนี้ หน่วยกู้ภัยจากจีน อินเดีย และรัสเซีย ได้เดินทางเข้าช่วยเหลือในเมียนมาแล้ว ส่วนสหรัฐฯ ประกาศมอบเงินช่วยเหลือเพิ่มเติมอีก 7 ล้านดอลลาร์สหรัฐ เสริมจากเดิมที่ให้ไว้แล้ว 2 ล้านดอลลาร์ เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา พลเอก มิน ออง หล่าย นายกรัฐมนตรีเมียนมา เดินทางกลับจากการประชุมระดับภูมิภาคที่กรุงเทพฯ และลงพื้นที่ติดตามการฟื้นฟูในเขตภัยพิบัติ

ด้านองค์การสหประชาชาติ (UN) ประเมินว่า ประชาชนมากกว่า 17 ล้านคนในเมียนมา ได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งนี้ โดยเกือบ 9 ล้านคนอยู่ในพื้นที่ที่เสียหายรุนแรงที่สุด จากจำนวนประชากรทั้งหมดราว 54 ล้านคน

นายอันโตนิโอ กูเตอร์เรส เลขาธิการสหประชาชาติ กล่าวในนิวยอร์กว่า “แผ่นดินไหวครั้งนี้ซ้ำเติมความทุกข์ทรมานในเมียนมา ซึ่งกำลังเผชิญกับสงครามกลางเมืองและกำลังเข้าสู่ฤดูมรสุม เมียนมาวันนี้คือภาพของความสิ้นหวังอย่างแท้จริง” และมีข้อมูลจากองค์การอนามัยโลก (WHO) ระบุว่า กว่า 86% ของสถานพยาบาล รวมถึงโรงพยาบาลหลายแห่งได้รับความเสียหาย จากเหตุแผ่นดินไหว ส่งผลให้ประชาชนกว่า 5,000 คนอยู่ในภาวะต้องการการรักษาเร่งด่วน

ด้าน ดร. วิภู มิศรา รองผู้แทน WHO ประจำเมียนมา กล่าวกับ U.N. News ว่า “นี่คือภาวะฉุกเฉินซ้อนฉุกเฉิน ระบบสาธารณสุขในเมียนมาถูกกดดันอย่างหนักมาตลอด 4 ปีจากสงคราม และตอนนี้สถานการณ์เลวร้ายลงกว่าเดิมมาก” เจ้าหน้าที่สาธารณสุขเมียนมาเตือนว่า อาจเกิดการระบาดของโรคอหิวาตกโรค (Cholera) และขณะนี้รัฐบาลได้ประกาศภาวะฉุกเฉินเพื่อเร่งรับบริจาคโลหิต

ท่ามกลางวิกฤตการณ์ครั้งนี้ ประเทศเมียนมายังเผชิญกับคลื่นความร้อน โดยอุณหภูมิในบางพื้นที่สูงถึง 39 องศาเซลเซียส ขณะที่ประชาชนจำนวนมากยังคงไร้ที่อยู่อาศัย ต้องใช้ชีวิตกลางแจ้งเพราะบ้านเรือนได้รับความเสียหาย หรือไม่กล้าเข้าบ้านเนื่องจากหวั่นเกรงว่าจะเกิดอาคารถล่มซ้ำ