ทดสอบเครื่องยนต์รุ่นสุดท้ายสำหรับฝูงบินทิ้งระเบิด B-52 สหรัฐฯ
เครื่องบินทิ้งระเบิด B-52 Stratofortress ประจำการอยู่ในกองทัพสหรัฐอเมริกาเป็นระยะเวลานานกว่า 70 ปี และได้รับการปรับปรุงประสิทธิภาพมาเป็นระยะ ล่าสุดกำลังได้รับการปรับปรุงอีกครั้งด้วยการติดตั้งเครื่องยนต์ไอพ่น F130 รุ่นใหม่ โดยกระบวนการอยู่ในช่วงการทดสอบเครื่องยนต์ไอพ่นที่ศูนย์อวกาศสเตนนิส (Stennis Space Center) รัฐมิสซิสซิปปี้ ประเทศสหรัฐอเมริกา
เครื่องบินทิ้งระเบิด B-52 Stratofortress ประจำการครั้งแรกในปี 1952 แม้จะถูกสร้างขึ้นมาทั้งหมดประมาณ 744 ลำ แต่ปัจจุบันเหลือประจำการอยู่ 76 ลำ และอีก 12 ลำ ถูกวางเอาไว้เป็นเครื่องอะไหล่สำรอง โดยคาดว่ากองทัพสหรัฐอเมริกายังคงประจำการเครื่องบินรุ่นนี้ไปอีกประมาณ 30 ปี ก่อนปลดประจำการในปี 2050
เครื่องยนต์ไอพ่น F130 คาดว่าเป็นเครื่องยนต์รุ่นสุดท้ายสำหรับใช้งานบนเครื่องบินทิ้งระเบิด B-52 Stratofortress ภายใต้สัญญาบริษัท โรลส์-รอยซ์ (Rolls-Royce) ทำร่วมกับกองทัพสหรัฐอเมริกาจำนวน 608 เครื่องยนต์ สำหรับเปลี่ยนติดตั้งบนเครื่องบินและอีก 42 เครื่องยนต์ สำหรับใช้เป็นเครื่องอะไหล่สำรอง
สถานะการทดสอบปัจจุบันเครื่องยนต์ไอพ่น F130 ยังไม่ถูกติดตั้งเข้ากับเครื่องบินทิ้งระเบิด B-52 Stratofortress และเป็นการทดสอบเดินเครื่องยนต์ที่ติดตั้งไว้กับฐานทดสอบเท่านั้น การทดสอบในลักษณะดังกล่าวยังคงมีต่อเนื่องไปอีกหลายเดือนจนกระทั่งถึงการทดสอบติดตั้งเครื่องยนต์เข้ากับปีกของเครื่องบินทิ้งระเบิดซึ่งจะมีความสำคัญเป็นอย่างมากเนื่องจากเกี่ยวข้องกับหลักอากาศพลศาสตร์และประสิทธิภาพในการบินระยะไกล
การทดสอบเครื่องยนต์ไอพ่น F130 ในครั้งนี้ดำเนินการโดยบริษัท โรลส์-รอยซ์ (Rolls-Royce) บริษัท โบอิง (Boeing) กองทัพอากาศสหรัฐ และศูนย์อวกาศสเตนนิส (Stennis Space Center) การทดสอบเป็นไปตามแผนการที่วิศวกรได้วางเอาไว้และได้รับความพึงพอใจจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เช่น การทดสอบประสิทธิภาพการใช้เชื้อเพลิง ทีมงานเชื่อว่าจะเป็นก้าวแรกที่สำคัญของการพัฒนาเครื่องยนต์ไอพ่นรุ่นใหม่
สำหรับเครื่องบินทิ้งระเบิด B-52 Stratofortress ถูกยกให้เป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดขนาดใหญ่ทางยุทธศาสตร์ที่สำคัญมากที่สุดของกองทัพสหรัฐอเมริกาพัฒนาโดยบริษัท โบอิง (Boeing) โครงสร้างเหล็กและอะลูมิเนียมขนาดมหึมาที่บินขึ้นสู่ท้องฟ้าด้วยเครื่องยนต์ไอพ่น 8 เครื่อง เพดานบินสูงสุด 15 กิโลเมตร พิสัยการบินระยะไกล 16,000 กิโลเมตร บรรทุกระเบิดนำวิถี ขีปนาวุธโจมตีรูปแบบต่าง ๆ และรองกรับการบรรทุกระเบิดนิวเคลียร์ ขีดความสามารถในการบรรทุกทั้งหมดน้ำหนักรวมกัน 221.3 ตัน
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเทคโนโลยีโดรนและเครื่องบินอัตโนมัติที่กำลังได้รับการพัฒนาอย่างต่อเนื่องทำให้คาดว่าบทบาทของเครื่องบินทิ้งระเบิดรุ่นนี้อาจถูกแทนที่ด้วยการบรรทุกโดรนบินอัตโนมัติและจรวดบินอัตโนมัติหลายรูปแบบในอนาคต
ที่มาของข้อมูล Newatlas
ที่มาของรูปภาพ Rolls-Royce