เกมพลิก! ต้นตำรับ ลูกชิ้นยืนกิน ปลื้ม! ลิซ่า พูดถึงนิดเดียว ทำยอดขายพุ่ง วันละ 70 กิโล!

“…Say Lalisa love me Lalisa love me , Call me Lalisa love me Lalisa love me ,알잖아 attitude ,뭘 더 어쩌라구 , The loudest in the room…”

ไม่กี่วันมานี้ ไม่ว่าจะเข้าไปในแพลตฟอร์มไหน ก็จะได้ยินแต่เพลงโซโล่ (Solo) ครั้งแรกของ ลิซ่า–ลลิษา มโนบาล ซึ่งหลังจากที่ปล่อยออกมาได้ไม่นาน ก็กลายเป็นเพลงที่มีคนทั้งร้องทั้งเต้นคัฟเวอร์กันทั่วบ้านทั่วเมือง

อีกทั้งเธอได้ออกสัมภาษณ์ในรายการ WOODY SHOW ซึ่งในตอนหนึ่ง ลิซ่า ได้เผยว่า อีกหนึ่งสิ่งที่อยากทำเมื่อกลับมาที่ไทยก็คือไปกินลูกชิ้นยืนกิน ที่สถานีรถไฟบุรีรัมย์ แน่นอนว่าการให้สัมภาษณ์เพียงสั้นๆ ก็ปลุกกระแสให้คนไปตามรอยกันให้ควั่ก

เส้นทางเศรษฐีออนไลน์ ได้มีโอกาสพูดคุยกับ เจ้าของร้าน ลูกชิ้นยืนกินป้านก รุ่นที่ 2 อย่าง คุณรุ่ง-รุ่งอรุณ ชนะทะเล วัย 44 ปี โดยเธอเผยว่า ลูกชิ้นยืนกินป้านก หรือ ลูกชิ้นยืนกินที่สถานีรถไฟบุรีรัมย์ ขายมาแล้วกว่า 40 ปี ซึ่งคุณรุ่งเป็นเจ้าของร้านรุ่นที่ 2 ต่อจากมารดา (ป้านก)

คุณรุ่ง-รุ่งอรุณ ชนะทะเล เจ้าของร้าน ลูกชิ้นยืนกินป้านก รุ่นที่ 2

“ขายมา 40 กว่าปีได้แล้วค่ะ พี่เป็นรุ่นที่ 2 รับกิจการต่อมาจากแม่นก เมื่อก่อนแม่นกหรือคนเขาเรียกๆ กันว่าป้านก ขายแบบรถเข็นใช้เตาถ่าน สมัยก่อนก็ขายไม่เยอะเท่าไหร่หรอกค่ะ เพราะแม่เขาก็เข็นขายคนเดียว” คุณรุ่ง ว่าอย่างนั้น

ถามถึงทำไมถึงเป็น ลูกชิ้นยืนกิน คุณรุ่ง เล่าว่า สมัยก่อนแม่ก็ขายลูกชิ้นทอดปกติ มีโต๊ะตั้งให้ลูกค้านั่งทาน ด้วยน้ำจิ้มที่ทำจากมะขามเปียกและพริกทอดรสเด็ด ทำให้ลูกค้านั่งทานกันจนไม่ยอมลุก ป้านกจึงตัดปัญหาโดยการนำโต๊ะนั่งทานออก แล้วให้ยืนทานกันหน้าร้าน จึงเป็นที่มาที่ไปของ ลูกชิ้นยืนกินเจ้าแรกในจังหวัดบุรีรัมย์ และกลายมาเป็นต้นแบบให้ร้านอื่นๆ ด้วย

กระทั่งเกิดการแพร่ระบาดของโควิด-19 ขึ้น ทำให้กิจการลูกชิ้นยืนกินร้านเล็กๆ ต้องเผชิญกับยอดขายที่หายไป จากที่เคยขายได้วันละเกือบ 100 กิโลกรัม เหลือเพียง 20 กิโลกรัมเท่านั้น แต่เมื่อ ลูกชิ้นยืนกิน ถูกลิซ่าพูดถึง ก็ทำให้ร้านลูกชิ้นยืนกินของตนและเจ้าอื่นๆ พอกลับมาขายได้บ้าง

“โควิดมาก็ขายได้วันละประมาณ 20 โลค่ะ จากที่ปกติขายวันละเกือบ 100 โล พอลิซ่าพูดถึงว่าอยากกิน มันก็เลยทำให้ 2-3 วันมานี้ ร้านขายดีมาก ขายได้เยอะเลยค่ะ ประมาณ 60-70 โลต่อวัน เรียกว่าเกือบจะเท่าตอนที่ไม่มีโควิด จากที่ยอดขายตกอยู่ก็พุ่งกระฉูด บอกตรงๆ ว่า ปลื้มใจที่น้องยังคิดถึงอาหารบ้านเกิด”

“ลูกค้าที่มาตามรอยน้อง ส่วนใหญ่ก็เป็นในจังหวัดนี่แหละค่ะ มีบ้างที่มาจากที่อื่น บางคนมากินที่ร้าน ประจวบกับทางจังหวัดเขาอนุญาตให้ยืนกินหน้าร้านได้ แต่ว่าต้องแยกถ้วยน้ำจิ้ม บางทีลูกชิ้นเราหมดเราก็ช่วยร้านข้างๆ ขาย แต่ก็แล้วแต่ลูกค้าว่าจะโอเคไหม อาจจะเป็นลูกชิ้นร้านอื่นแต่น้ำจิ้มร้านป้านก แบบนี้ก็มี บางคนก็มาซื้อเป็นของฝาก ซื้อไปทอดเองบ้าง เราก็มีขายเหมือนกัน ชุดละ 100 บาท ประมาณ 6 ขีด 35 ไม้ พร้อมน้ำจิ้ม ขนาด 160 ออนซ์ ส่งห้องเย็นให้” คุณรุ่ง ว่าอย่างนั้น