โควิด-19 : ผู้นำประเทศหญิงจัดการกับการระบาดไวรัสโคโรนาได้ดีกว่าผู้นำชายจริงหรือ

ประเทศที่มีผู้นำสตรี ได้แก่ นิวซีแลนด์ เยอรมนี ไต้หวัน และนอร์เวย์ มีผู้เสียชีวิตจากโรควิด-19 น้อยกว่า

พวกเธอได้รับคำชมทั้งเรื่องทัศนคติ และมาตรการที่ประกาศใช้เพื่อรับมือกับวิกฤต บทความเมื่อเร็ว ๆ นี้ในนิตยสารฟอร์บสระบุว่าพวกเธอเป็น "ผู้นำตัวอย่างที่แท้จริง"

นักวิเคราะห์มองว่า เห็นได้ชัดเลยว่าผู้นำที่สอบผ่านบททดสอบวิกฤตไวรัสโคโรนามักเป็นผู้หญิง ทั้งที่ทั่วโลก ผู้หญิงเป็นผู้นำประเทศแค่ร้อยละ 7 เท่านั้น

ปัจจัยอะไรที่ทำให้ผู้นำหญิงดูเหมือนจะประสบความสำเร็จในการต่อสู้โควิด-19 มากกว่า

แก้ปัญหาเร็ว

แม้ไอซ์แลนด์มีประชากรแค่ 3.6 แสนคน แคทรีน ยาคอบส์ดอทตรี นายกรัฐมนตรี ได้ออกนโยบายให้ตรวจเชื้อไวรัสโคโรนาเป็นวงกว้าง ห้ามการรวมตัวของประชาชนตั้งแต่ 20 คน ตั้งแต่ช่วงปลายเดือน ม.ค. แม้ยังไม่พบผู้ติดเชื้อในประเทศเลยด้วยซ้ำ

ประธานาธิบดีไช่ อิงเหวิน ของไต้หวัน ตั้งศูนย์ควบคุมโรคระบาดอย่างรวดเร็ว และออกมาตรการควบคุมและติดตามผู้ติดเชื้อ นอกจากนี้ยังเร่งผลิตอุปกรณ์ป้องกันอย่างหน้ากากอนามัยด้วย ถึงตอนนี้ ไต้หวันมีผู้เสียชีวิตจากโควิด-19 เพียง 6 รายจากประชากรทั้งหมด 24 ล้านคน

แทนที่จะพยายามลดจำนวนผู้ติดเชื้อรายใหม่แบบที่หลายประเทศทำ จาซินดา อาร์เดิร์น นายกรัฐมนตรีนิวซีแลนด์ ตั้งใจจะหยุดการแพร่ระบาดโดยสิ้นเชิง ประกาศใช้มาตรการล็อกดาวน์ตอนที่ผู้เสียชีวิตในประเทศมีแค่ 6 ราย

ถึงวันที่ 20 เม.ย. นิวซีแลนด์มีผู้เสียชีวิตเพิ่มขึ้นเป็น 12 ราย

แต่นอกจากการมีผู้นำเป็นผู้หญิงแล้ว สิ่งที่ประเทศเหล่านี้มีเหมือนกันคือระบบเศรษฐกิจที่พัฒนาแล้ว มีระบบสวัสดิการที่ดี และนอกจากนี้ ประเทศเหล่านี้ก็มักจะมีระบบสาธารณสุขที่ดีกว่าในการรับมือกับสถานการณ์ฉุกเฉินด้วย

ความหลากหลาย

นักวิเคราะห์มองว่าวิธีการดำเนินงานการเมืองของผู้นำหญิงก็มีส่วนด้วย

ดร.กีตา เรา กุปตา ผู้อำนวยการบริหารโครงการเพื่อเด็กและผู้หญิง 3D Programs for Girls and Women และสมาชิกอาวุโสของมูลนิธิสหประชาชาติ บอกว่า เธอไม่คิดว่าผู้หญิงมีสไตล์การบริหารที่แตกต่างจากผู้ชาย แต่ผู้นำสตรีจะตัดสินใจอะไรอย่างเปิดรับความหลากหลายมากกว่า

นี่แตกต่างจากผู้นำชายบางคนอย่างโดนัลด์ ทรัมป์ ของสหรัฐฯ และชาอีร์ โบลโซนาโร ของบราซิล ที่มักปฏิเสธไม่เชื่อหลักการวิทยาศาสตร์และมีท่าทียะโสอวดดี

การเมืองแบบลูกผู้ชาย

โรซี แคมป์เบลล์ ผู้อำนวยการสถาบันความเป็นผู้นำของผู้หญิง(Global Institute for Women's Leadership) ที่คิงส์คอลเลจ มหาวิทยาลัยลอนดอน บอกว่า ผู้นำแนวประชานิยมมักจะพึ่ง "สารง่าย ๆ" ในการเรียกเสียงสนับสนุนจากประชาชน

ในบางครั้ง ผู้นำชาย เช่นผู้นำของ สหรัฐฯ บราซิล อิสราเอล และฮังการี เลือกการโทษ "ปัจจัยภายนอก" เช่นบอกว่าชาวต่างชาติเป็นผู้เอาเชื้อไวรัสเข้ามา แทนที่จะยอมรับว่าเป็นความผิดพลาดตัวเอง

"ทรัมป์และโบลโซนาโรเลือกที่จะใช้บุคลิกแบบลูกผู้ชายเข้มแข็ง มันไม่ได้ถูกกำหนดไว้ในพันธุกรรม แต่พวกเขาเลือกที่จะมีพฤติกรรมแบบนั้น"

ศ.แคมป์เบลล์ บอกว่า นอกจากมารีน เลอ เปน จากพรรคแนวร่วมแห่งชาติของฝรั่งเศส แล้ว ผู้หญิงมีแนวโน้มที่จะมีความคิดขวาจัดน้อยกว่ามาก

"โดยรวมแล้ว มันเกี่ยวข้องกับสไตล์การเล่นการเมืองแบบลูกผู้ชาย แบบเฉพาะตัว"

แต่ในบางกรณี เพศของผู้นำก็ไม่ได้เป็นปัจจัย เหตุผลหนึ่งที่แต่ละประเทศรับมือกับโควิด-19 ไม่เหมือนกันเป็นเพราะสถานะทางสังคมการเมืองและทรัพยากรที่มีที่ต่างกันไป

ด้วยเหตุนี้ ผู้นำชายในประเทศเหล่านี้ก็ไม่ได้ตรงตามแบบแผนอย่างเหมารวมที่ ศ.แคมป์เบลล์ ว่าไว้

ที่เกาหลีใต้ การจัดการวิกฤตของประธานาธิบดีมุน เจ อิน ช่วยให้พรรคของเขาชนะการเลือกตั้งอย่างถล่มทลายเมื่อวันที่ 15 เม.ย.

คีรีอาคอส มิตโซทาคิส นายกรัฐมนตรีกรีซ ได้รับคำชมว่าจัดการวิกฤตได้ดี มีผู้เสียชีวิตค่อนข้างน้อยที่ 114 ราย (ถึงวันที่ 20 เม.ย.) จากจำนวนประชากร 11 ล้านราย

การตัดสินใจที่ยากลำบาก

มาตรการรับมือที่เด็ดขาดอย่างเช่นการปิดประเทศ ทำให้ระบบเศรษฐกิจชะงักงัน จะทำให้ผู้นำสูญเสียแรงสนับสนุนทางการเมืองในระยะสั้น ซึ่ง ศ.แคมป์เบลล์ บอกว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่ผู้นำแบบประชานิยมต้องการเลย

ในทางกลับกัน ผู้นำหญิงบางคนชนะใจประชาชนด้วยการพูดคุยอย่างเปิดเผยว่าประเทศชาติกำลังเผชิญความท้าทายอะไรอยู่

อังเกลา แมร์เคิล นายกรัฐมนตรีของเยอรมนี ออกมายอมรับอย่างรวดเร็วว่าโรคโควิด-19 เป็นภัยที่ร้ายแรงมาก เธอรีบจัดให้มีการตรวจหาเชื้อ ติดตาม และกักตัวผู้ติดเชื้อ มากกว่าประเทศไหนในยุโรป มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 4.6 พันรายในเยอรมนีซึ่งมีประชากร 83 ล้านคน

และยังมีอีกหลายท่าทีที่ทำให้ผู้นำหญิงแตกต่างจากผู้นำชาย เออร์นา โซลเบิร์กของนอร์เวย์ และเมตต์ เฟรเดอริกเซน ของเดนมาร์ก จัดให้มีการแถลงข่าวสำหรับเด็กโดยเฉพาะ ห้ามผู้ใหญ่เข้าร่วม

ตัดสินใจดีกว่า

70 เปอร์เซ็นต์ของคนทำงานด้านสาธารณสุขทั่วโลกเป็นผู้หญิง แต่ข้อมูลโดยสหภาพรัฐสภา (Inter-Parliamentary Union) ชี้ว่า ในปี 2018 มีผู้นำหญิงเพียง 10 คน จากผู้นำประเทศที่มาจากการเลือกตั้ง 153 ประเทศ ทั่วโลกมีผู้หญิงเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรเพียง 1 ใน 4 เท่านั้น

ดร.กีตา เรา กุปตา ซึ่งเป็นประธานโครงการ WomenLift Health ของมูลนิธิบิลและเมลินดา เกตส์ ด้วย เรียกร้องให้ผู้หญิงได้รับเลือกให้เป็นผู้นำมากขึ้น เพราะจะช่วยให้มีกระบวนการในการตัดสินใจที่ดีกว่า

เธออธิบายว่า ในฐานะผู้หญิง ผู้นำประเทศเคยผ่านหน้าที่และมีความรับผิดชอบซึ่งสังคมกำหนดไว้ว่าเป็นของผู้หญิงมาแล้ว ดังนั้นทัศนคติและกระบวนการตัดสินใจก็มีแนวโน้มจะได้รับอิทธิพลจากประสบการณ์นั้น ๆ

ดร.กุปตา เตือนว่า วิกฤตโควิด-19 จะสร้างผลกระทบด้านสังคมและเศรษฐกิจต่อผู้ชายและผู้หญิงอย่างแตกต่างกัน มีความรุนแรงในบ้านมากขึ้น คนยากจนมากขึ้น และปัญหาเรื่องช่องว่างรายได้ระหว่างเพศที่เริ่มดีขึ้นจะถดถอย

ดร.กุปตา บอกว่า ปัญหาที่มีอยู่เหล่านี้จะยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ หากไม่รับมือกับวิกฤตโดยพิจารณาถึงประเด็นเหล่านี้ด้วย