ปลูกข้าวไร่ ทางเลือกใหม่ สืบสาน โครงการนาข้าวขั้นบันไดตามพระราชดำริ

วันที่ 17 พฤศจิกายน 2563 ที่นาข้าวขั้นบันไดบ้านยาเด๊ะ หมู่ที่ 2 ตำบลมาโมง อำเภอสุคิริน จังหวัดนราธิวาส นายบุญพาศ รักนุ้ย รองผู้ว่าราชการจังหวัดนราธิวาส เป็นประธานเปิดกิจกรรม “ปลูกข้าวไร่ ทางเลือกใหม่ สืบสาน โครงการนาข้าวขั้นบันไดตามพระราชดำริ” บ้านยาเด๊ะ โดยมีนายอรุณ ศรีใส นายอำเภอสุคิริน นายสุทัศน์ น้อยสร้าง เกษตรอำเภอสุคิริน หัวหน้าส่วนราชการ กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน และกลุ่มเกษตรกรผู้ทำนา เข้าร่วมกิจกรรม

นายบุญพาศ รักนุ้ย รองผู้ว่าราชการจังหวัดนราธิวาส กล่าวว่า การจัดกิจกรรมปลูกข้าวไร่ เพื่อรณรงค์เพิ่มทางเลือกด้านความมั่นคงทางอาหาร ที่เป็นอาหารปลอดภัย ทำให้มีอาหารเพียงพอ และอยู่ใกล้บ้าน โดยสามารถพึ่งพาตนเองได้ และสอดคล้องกับหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของรัชกาลที่ 9 โดยการปลูกข้าวไร่พันธุ์หอมดอกข่าจะมีการวิธีการปลูกที่แตกต่างไป เนื่องจากเป็นข้าวที่ไม่ต้องการน้ำมาก โดยได้คัดเลือกสถานที่ปลูกที่เหมาะสมกับข้าวไร่พันธุ์หอมดอกข่า ซึ่งเป็นพันธุ์ข้าวพื้นเมืองของพัทลุง ใช้วิธีการปลูกโดยการหนำข้าว ข้าวไร่พันธุ์หอมดอกข่ามีคุณค่าทางโภชนาการสูง หอมอร่อย สำหรับในช่วงของการปลูกที่สำคัญคือช่วงเดือนกุมภาพันธ์ – มีนาคม เป็นเวลาประมาณ 21 วัน ที่ต้องเฝ้าระวังนกไม่ให้มากินข้าวที่ออกรวงซึ่งผู้เข้าร่วมโครงการและผู้เกี่ยวข้องจะต้องช่วยกันดูแลแปลงข้าวไร่ที่ได้ร่วมแรงร่วมใจกันปลูกในวันนี้ให้ประสบความสำเร็จและสามารถขยายผลสู่พื้นที่อื่นๆต่อไป

การจัดกิจกรรมในครั้งนี้ อำเภอสุคิริน ร่วมกับศูนย์ศึกษาการพัฒนาพิกุลทองอันเนื่องมาจากพระราชดำริ ได้บูรณาการร่วมกับทุกภาคส่วนจัดกิจกรรม “ปลูกข้าวไร่ ทางเลือกใหม่ สืบสานโครงการนาข้าวขั้นบันไดตามพระราชดำริ บ้านยาเด๊ะ” เพื่อส่งเสริมเพิ่มทางเลือกในการปลูกข้าวให้แก่เกษตรกรในพื้นที่ ซึ่งข้าวไร่พันธุ์หอมดอกข่าเป็นข้าวพื้นเมืองคุณภาพดีที่มีชื่อเสียง สามารถปลูกในไร่และบริเวณที่สูงตามไหล่เขาโดยไม่ต้องมีน้ำขัง อาศัยเพียงน้ำค้าง น้ำฝน และความชื้นในดินทำให้ข้าวไร่พันธุ์หอมดอกข่าเจริญเติบโตได้ โดยหลังจากปลูกในช่วงเดือนพฤศจิกายน 2563 จะเริ่มเก็บเกี่ยวผลผลิตได้ประมาณเดือนเมษายน 2564 ซึ่งเกษตรกรผู้ปลูกข้าวนาข้าวขั้นบันไดบ้านยาเด๊ะมีความพร้อมในการดูแลบำรุงรักษา เฝ้าระวังศัตรูพืชของข้าวไร่พันธุ์หอมดอกข่า ตลอดระยะเวลาเริ่มต้นปลูกจนถึงเก็บเกี่ยว แสดงถึงศักยภาพ ความเข้มแข็งของชุมชนในการบูรณาการความร่วมมือจากทุกภาคส่วน โดยน้อมนำหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาสู่การปฏิบัติ เพื่อให้สามารถพึ่งพาตนเองได้อย่างยั่งยืน