โควิด-19: กระบี่ช่วงไฮซีซันเมื่อไร้คนเที่ยว "ขอแค่ให้เขาพักหนี้...ขอแค่นี้ ไม่ต้องมาเยียวยาอะไร"

โควิด-19: กระบี่ช่วงไฮซีซันเมื่อไร้คนเที่ยว "ขอแค่ให้เขาพักหนี้...ขอแค่นี้ ไม่ต้องมาเยียวยาอะไร" - BBCไทย

"เหมือนคนจมน้ำ รอบแรกเราอยู่ก้นน้ำแล้ว พอโควิดหมดเราตะเกียกตะกายจากใต้น้ำเพื่อจะขึ้นมาหายใจเฮือกสุดท้าย เราเกือบจะถึงแล้วมันมารอบสอง เราเห็นพื้นน้ำวิบวับ วิบวับแล้ว แล้วก็จมลงไปใหม่"

เฉลิมพร เงินนุช ผู้ประกอบการท่องเที่ยว ย่านอ่าวนาง จ.กระบี่ เปรียบเปรยสถานการณ์ที่เกิดขึ้นกับผู้ประกอบธุรกิจอย่างเธอ จนทำให้นึกภาพตามได้ชัดเจน

ชายหาดและท้องทะเลอ่าวนางในวันนี้คือภาพที่เธอเห็นเมื่อ 20 ปีที่แล้ว ทะเลสีคราม ไม่มีเรือท่องเที่ยวจอด หาดทรายขาวสะอาดทอดยาว ไม่มีนักท่องเที่ยวเดินขวักไขว่ หรือนอนเรียงรายอาบแดด ทุกอย่างดูเงียบ สงบ จนน่าใจหาย

เฉลิมพรเป็นคนอ่าวนาง ทำธุรกิจด้านการท่องเที่ยวมาราว 17 ปี มีเรือ 3 ลำ รับส่งนักท่องเที่ยวไปตามเกาะต่าง ๆ กับเพิ่งเปิดร้านอาหารได้ไม่นานและเคยมีรายได้เป็นกอบเป็นกำ ก่อนที่โลกจะรู้จักคำว่าโควิด-19

• โควิด-19: นับถอยหลังสู่การเปิดรับนักท่องเที่ยวต่างชาติ กับลมหายใจที่รวยรินของภูเก็ต
• โควิด 19: ผู้ประกอบการท่องเที่ยวภูเก็ตรอความชัดเจนจากรัฐบาลเรื่องรับนักท่องเที่ยวต่างชาติ
• โควิด-19: นักท่องเที่ยวจีนหาย ธุรกิจคอนโดแหล่งท่องเที่ยวทรุด แต่ตลาดหรูใน กทม. ไปได้ดี

อ่าวนางคือแดนสวรรค์ริมฝั่งทะเลอันดามัน ราวเดือน ต.ค. ถึง พ.ค. ก่อนถึงฤดูมรสุมของทุกปีจะมีนักท่องเที่ยวมาเยี่ยมเยือนไม่ขาดสาย แต่เมื่อเกิดโรคระบาดที่คร่าชีวิตและส่งผลกระทบต่อคนทั้งโลก ธุรกิจท่องเที่ยวที่อ่าวนางจึงอยู่ในสภาพ "สิ้นแรง"

"เมื่อก่อนเป็นช่วงไฮซีซัน คนทำทัวร์ก็นั่งยิ้มกันแล้ว พีคสุด ร้านอาหารร้านเดียววันละห้าหมื่น นั่นคือพีคสุด ขาลากกันทีเดียว ช่วงพีคที่อยู่ระดับเดียวกัน จะอยู่ที่วันละสองหมื่นถึงสามหมื่น ตลอดหน้าท่องเที่ยวเลย" เฉลิมพรเล่าให้บีบีซีไทยฟัง

ร้านอาหารของเฉลิมพรเป็นร้านอาหารเล็ก ๆ มีโต๊ะนั่งไม่กี่ตัว ขายอาหารทะเลสด ๆ ด้านหน้าร้านเคยมีกุ้ง หอย ปู ปลา กั้ง ล็อบสเตอร์ วางเรียงในตู้ให้นักท่องเที่ยวซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติได้เลือก แต่หลังการระบาดของโรคโควิด-19 ระลอกแรกในไทย เธอต้องปิดร้านไปกว่าครึ่งปี เมื่อกลับมาเปิดอีกครั้งช่วงปลายเดือน พ.ย. ได้ไม่ถึงสองเดือน โรคโควิด-19 ระลอกใหม่ก็ส่งผลกระเทือน

วันนี้หน้าร้าน ไม่มีอาหารทะเลให้เลือกสรร เฉลิมพรต้องหันมาขายอาหารจานเดียวให้คนทั่วไปที่สัญจรไปมา ไม่เน้นเฉพาะนักท่องเที่ยว และเป็นการทำงานกันเองในหมู่เครือญาติ ไม่ได้จ้างพนักงานอีกต่อไป

"ถึงขั้นจะปิดร้านกันแล้ว คุยกับหลาน ๆ ที่มาช่วย ตอนนี้มีแต่หลาน ๆ มาช่วย ไม่ได้เรียกพนักงานเดิม ๆ กลับมาเลย เมื่อก่อนมีพนักงานเกือบยี่สิบชีวิต ตอนนี้ร้านอาหารมีค่าใช้จ่าย ค่าน้ำ ค่าไฟ ถ้าลูกค้าอยู่ประมาณนี้ วันหนึ่งได้พัน สองพันบาท ยังลากต่อไปได้ นอกจากเราไม่ไหวจริง ๆ แล้ว นี่เราต้องปรับตัวเองมาก ๆ เลย ขายอาหารออนไลน์ก็ทำไปด้วย สิบบาท ยี่สิบบาทก็ขาย ถามว่าคุ้มไหม มันได้ไม่คุ้ม แค่เราได้เงินมาหมุน"

สำหรับเจ้าของธุรกิจที่เคยทำเงินเข้ามาไม่ขาดสาย เฉลิมพรรู้สึก "ช็อก" จนแทบจะรับสภาพไม่ไหว "ไม่อยากแม้จะนั่งรถผ่านหน้าร้านตัวเอง เพราะมันเงียบและไม่มีคน"

"ท้อ คำว่าท้อ สะกดออกมาแล้ว แต่เราก็ยังยิ้ม ยังยิ้มได้ เพราะไม่ใช่เรื่องของเรา (คนเดียว) เจอเหมือนกันหมดทั่วโลก ไม่ได้มีแค่เราที่ตกงาน มันต่างกับรอบแรกคือคนหมดตังค์ หลังจากโควิดรอบแรกซา แล้วเปิดเมืองให้คนมาเที่ยว พนักงานก็ได้กลับมาทำงาน มีกำลังซื้อ กำลังจ่าย แต่พอมารอบสองต่างคนต่างสู้ไม่ไหวแล้ว พนักงานบางคนก็กลับไปอยู่บ้านถาวร นักท่องเที่ยวตอนนี้จะเรียกว่าไม่มีเลยก็ว่าได้"

เฉลิมพรบอกว่าเธอไม่เคยได้รับความช่วยเหลือจากทางการ และเธอไม่ต้องการการเยียวยาอะไรมากกว่าไปกว่าการพักหนี้ ที่มีหนี้สินทั้งค่าบ้านและค่ารถ

"มาตรการเยียวยาไม่ได้อะไรเลย ไม่มี ไม่มีอะไรทั้งนั้น มีแต่เขาให้ไปเป็นหนี้ แต่เราก็ไม่อยากมีหนี้แล้ว คือไม่ต้องให้กู้เพิ่ม แต่พักหนี้ พักดอกเบี้ย น่าจะดี ไม่ต้องให้เรามีค่าใช้จ่ายเพิ่ม ให้เราได้อยู่นิ่ง ๆ ขอแค่ให้เขาพักหนี้สักปีสองปีก็ยังดี ขอแค่นี้ ไม่ต้องมาเยียวยาอะไรเรา "

เฉลิมพรมีลูกที่กำลังอยู่ในวัยเรียน 5 คน คนโตอายุ 15 ปี และคนเล็กสุดอายุ 3 ปี ทุกวันนี้เธอพยายามทำใจยอมรับสภาพ และมองโลกในแง่ดี

วันไหนที่รู้สึกเครียด เธอจะชวนสามีและลูก ๆ ออกเรือไปตกปลา หาอาหารทะเลใกล้ ๆ บ้าน

"เรามีเรือ มันไม่อด แต่ข้าวสาร น้ำมัน ก็ต้องซื้อ แค่กับข้าวเราเอาอวน เอาไซ เอาเบ็ดไปตกปลา ก็ได้กับข้าวกลับมา คิดบวกไว้ คิดว่าเรามีเวลาอยู่กับลูกมากขึ้น แล้วก็คิดว่าโควิดให้อะไรเราบ้าง โควิดให้มิตรภาพ ให้เห็นน้ำใจอะไรหลาย ๆ อย่าง หลาย ๆ ด้าน ของหลาย ๆ คน ที่เราไม่เคยได้รับ หรือเขาก็ไม่เคยได้รับ เห็นทั้งข้อดีและข้อเสีย คิดถึงข้อดีให้มาก ๆ"

• รับนักท่องเที่ยวต่างชาติ ภูเก็ตพร้อมแล้ว รัฐบาลพร้อมหรือยัง
• สมุยวันนี้ ไร้ต่างชาติ ขาดรายได้ ธุรกิจล้มหาย
• งบกระตุ้นท่องเที่ยว 2 หมื่นล้าน ใช่ “เอาเนื้อหนูไปปะเนื้อช้าง” ?

ตอนนี้เธอหวังเพียงว่านักท่องเที่ยวจะกลับมาเยือนอีกครั้งในเดือน มี.ค.

"คนทำทัวร์ก็เริ่มมีความหวัง หลังจากที่เขาบอกว่าวัคซีนจะมากุมภานี้ แล้วก็ประมาณเดือนมีนาคม จะเริ่มมีลูกค้า เพราะลูกค้าที่แคนเซิลช่วงเดือน มกราคมเลื่อนมามีนาคมหมด ตอนนี้ความหวังของคนทำทัวร์ ของคนอ่าวนางคือเดือนมีนาคม"