แม่โพสต์อุทาหรณ์! ลูกปวดขาหลังสอบวิชาพละ สุดท้ายเสียชีวิต
แม่โพสต์อุทาหรณ์ สูญเสียลูกวัย 13 ปี เนื่องจากมีอาการปวดขาหลังสอบวิชาพละ สุดท้ายเสียชีวิต ใบมรณบัตรสรุปว่าติดเชื้อในกระแสเลือด
ผู้ใช้เฟซบุ๊ก เจ๊พร บิวตี้ซ็อป ได้โพสต์อุทาหรณ์ ลงใน กลุ่มคนมีลูก เพื่อบอกเล่าเรื่องราวที่เจ็บปวดใจ เมื่อได้สูญเสียลูกรักไปในวันเพียง 13 ปี
โดยผู้โพสต์ระบุข้อควาว่า "สวัสดีค่ะขอความคิดเห็นจากแม่ๆในกลุ่มหน่อยค่ะ เราชื่อแม่พรลูกสาวจากไปชื่อมายอายุ 13 ปี เป็นเด็กดีมากน้องเสียชีวิตวันที่ 24 มิ.ย.2566
ที่ออกมาพูดมาขอความคิดเห็นเพราะอยากจะให้เป็นอุทาหรณ์ให้คุณแม่สังเกตอาการ ส่วนแม่คิดว่าน้องแค่ปวดขาธรรมดากล้ามเนื้ออักเสบเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเร็วมากๆค่ะ
วันพฤหัสบดีที่ 22 มิ.ย.66 น้องไปเรียนปกติคาบเรียนสุดท้ายเรียนวิชาพละ ครูให้สอบตีลังกาม้วนหน้าม้วนหลังหลายรอบอยู่ค่ะจนน้องผ่าน
วันที่ 23 มิ.ย.66 น้องไม่ไปร.ร.บอกแม่ปวดต้นคอปวดขาปวดเนื้อปวดตัว แม่ถามไปทำอะไรมาถึงเป็นแบบนี้ลูกบอกสอบที่ร.ร.ตีลังกาหลายรอบจนผ่าน
แม่บอกคงกล้ามเนื้ออักเสบเอายาพาราให้ลูกกินแล้วให้นอนพักผ่อน ตกตอนเย็นแม่ถามว่ามีไข้ไหมปวดหัวไหมน้องบอกปกติไม่เป็นอะไร พอ 5 ทุ่มน้องบอกปวดขาปวดแต่ปลายเท้าปวดนิ้วกลางกับนิ้วนาง แต่เขาก็ไม่มีไข้เดินได้ปกติแม่บอกพรุ่งนี้ไม่หายเดี๋ยวพาไปเอ็กซ์เรย์ดูกระดูกคงร้าว พอตี 5 ลูกบอกปวดขาไปบอกหมอนวดเส้นมานวดให้เผื่อเส้นผลิก ยายก็ไปเรียกให้ผ่านไป 07.30 ลูกเดินเข้ามาในห้องมาบอกแม่ยังไม่หายปวด เสร็จแม่ก็พาไปหาหมอรพ.ใหล้บ้าน
นั่งรอหมออยู่แปปๆมีจ่ำเลือดขึ้นนิ้วโป้งเท้าข้างซ้ายบวม เล็บเริ่มซ้ำคือเร็วมากปวดหนักขึ้นหมอให้น้ำเกลือยาฆ่าเชื้อส่งตัวน้องไปต่อรพ.ในจังหวัด ไปอยู่ในห้องฉุกเฉินประมาณ 2 ชม. เสร็จแล้วส่งต่อไปห้องผู้ป่วยรวมเราคิดว่าลูกดีแล้วหมอถึงให้ออกจากห้องฉุกเฉินไปนอนรอห้องรวม
สักพักมีพยาบาลมาวัดความดันลูกคุยกับแม่ตลอดลูกจะบอกหิวน้ำตลอด แต่หมอยังงดดื่มน้ำอยู่วัดความดันผ่านพยาบาลบอกให้รอคุณหมอ รอๆคุณหมอติดเคสเตียงข้างๆอยู่เรียกตลอดจนหมอมาบอกจะให้ยาแก้ปวดลูก สักพักมีพยาบาลมาฉีดยาแก้ปวดก่อนฉีดแม่ก็ถามพยาบาลว่ายาอะไรพยาบาลบอกยาแก้ปวด เราก็ให้ฉีดพอฉีดยายังไม่ถอดเข็มเลยลูกเราช็อตแล้วหมดสติเลย หมอปั๊มหัวใจแต่ไม่ฟื้นกลับมาเลย #นางฟ้าน้อยของแม่
หมอสรุปในใบมรณบัตรน้องติดเชื้อในกระแสเลือด"
ซึ่งหลังจากโพสต์ดังกล่าวได้ถูกเผยแพร่ออกไป ก็มีชาวเน็ตเข้ามาคอมเมนต์แสดงความเสียใจกันอย่างต่อเนื่อง