แม่ค้าขายเสื้อเมืองย่าโมหลั่งน้ำตาตลาดเปิดแต่ห้ามขาย วอนรัฐผ่อนปรนก่อนอดตาย

จากกรณีที่นายวิเชียร จันทรโณทัย ผู้ว่าราชการจังหวัดนครราชสีมา ในฐานะ ผู้กำกับการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉินจังหวัดนครราชสีมา ได้ออกคำสั่งจังหวัดนครราชสีมา ที่ 4676 / 2563 ให้เปิดตลาดนัด โดยมีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 28 เมษายน 2563 ซึ่งใจความสำคัญในคำสั่งฯ ระบุว่า จากที่มีคำสั่งจังหวัดฯ ที่ 3357/2563 ให้ปิดสถานที่เสี่ยงต่อการแพร่ระบาดของโรคติดต่ออันตราย ให้ปิดตลาดนัด โดยเฉพาะการจำหน่ายอาหารสด อาหารแห้ง อาหารปรุงสำเร็จ เพื่อนำกลับไปบริโภคที่อื่น อาหารสัตว์ ร้านขายยา และสินค้าเบ็ดเตล็ดที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิต ตั้งแต่วันที่ 2 เมษายน 2563 ถึงวันที่ 30 เมษายน 2563 เพื่อป้องกันการแพร่ระบาดของโรคโควิด19 นั้น

จากการพิจารณาสถานการณ์โรคโควิด19 ของจังหวัดนครราชสีมา เห็นสมควรให้ผ่อนคลายมาตรการบางประการ เพื่อให้ประชาชนในจังหวัดนครราชสีมาสามารถประกอบอาชีพได้ในบางกรณีฯ ผู้ว่าราชการจังหวัดนครราชสีมา โดยความเห็นชอบของคณะกรรมการโรคติดต่อจังหวัดนครราชสีมา ตามมติที่ประชุมครั้งที่ 37/2563เมื่อวันที่ 26 เมษายน 2563 จึงให้ดำเนินการเปิดตลาดนัดในวันที่ 29 เมษายน 2563 เพื่อช่วยเหลือบรรเทาความเดือดร้อนให้กับประชาชนในจังหวัดที่ได้รับผลกระทบ

แต่การผ่อนปรนเปิดตลาดนัด มีข้อจำกัดให้สามารถจำหน่ายสินค้าได้ใน 5 หมวดประเภท ประกอบด้วย สินค้าอาหารสด , สินค้าอุปโภค/บริโภคที่จำเป็นต่อชีวิตประจำวัน , สินค้าเครื่องครัว ,สินค้าชำระความสะอาด , สินค้าที่เกี่ยวข้องกับพิธีกรรมทางศาสนา เช่น ดอกไม้ ธูป เทียน เท่านั้น ส่วนสินค้าเบ็ดเตล็ด กิ๊ปช๊อป เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า เครื่องสำอาง สินค้า 20 บาท ยังไม่อนุญาต ส่วนมาตรการผ่อนปรนกลุ่มร้านอาหาร , ร้านตัดผม และห้างสรรพสินค้า ต้องรอเวลาให้สอดคล้องกับแนวทางของ ศบค.ก่อน

ผู้สื่อข่าวได้ไปสำรวจตลาดนัดเซฟวัน ซึ่งเป็นตลาดนัดที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัดนครราชสีมาและภาคอีสาน มีการจำหน่ายอาหารและสินค้าทุกประเภทโดยเฉพาะเสื้อผ้าและสินค้าเบ็ดเตล็ด ปรากฏว่า พ่อค้า แม่ค้า ที่ขายเสื้อผ้าต่างมานั่งรอเพื่อเตรียมจะเปิดร้านขายแต่ต้องผิดหวังไม่สามารถเปิดขายได้ตามคำสั่งห้ามของผู้ว่าราชการจังหวัดนครราชสีมา

นางอัญรินทร์ ปานเดชา แม่ค้าขายเสื้อผ้าเด็กและเสื้อแฟชั่นตลาดเซฟวัน อ.เมืองนครราชสีมา กล่าวด้วยสีหน้าผิดหวังว่า เมื่อทราบข่าวว่าจังหวัดนครราชสีมาจะผ่อนปรนให้เปิดตลาดนัดได้ตนเองก็ดีใจได้ตรวจเชคจำนวนเสื้อผ้าเพื่อเตรียมออกไปขายวันแรกในวันนี้ 29 เมษายน แต่เมื่อมาดูในรายละเอียดประเภทเสื้อผ้าไม่สามารถขายได้นั้นก็รู้สึกผิดหวังแทบหมดหนทางเพราะตนเองได้ใช้เงินลงทุนไปกว่า 1 แสนบาท เกือบ 2 เดือนที่ผ่านมาไม่มีรายได้เลย จะไปทำอาชีพอื่นก็ไม่มีเงินไปลงทุน เคยมีรายได้วันละ 500-1,000 บาท มาใช้จ่ายในครอบครัวซึ่งมีลูกสาว 2 คน ที่กำลังอยู่ในวัยเรียนที่ต้องเลี้ยงดูอีก

เมื่อไม่มีรายได้ก็ต้องไปกู้ยืมเงินมาใช้จ่ายก็เป็นหนี้ซ้ำอีก เมื่อไม่อนุญาตให้ขายตนก็ต้องรอไปก่อนแต่ไม่รู้จะนานแค่ไหน ยอมรับว่าลำบากมากจึงขอความเห็นใจจากทางราชการให้ผ่อนปรนให้พ่อค้า แม่ค้าขายเสื้อผ้าได้ โดยตนเองยินยอมปฏิบัติตามมาตรการที่ทางราชการกำหนดทุกอย่างขอแต่เพียงให้ได้ขายเพื่อให้มีเงินมาใช้จ่ายเลี้ยงครอบครัวบ้าง