นกกรีนเจย์-บลูเจย์ ผสมข้ามสายพันธุ์ครั้งแรก เหตุเกิดจากโลกร้อน

การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศไม่ได้เพียงส่งผลต่อระบบนิเวศในเชิงกว้าง แต่ยังทำให้เกิดปรากฏการณ์ใหม่ ๆ ในโลกของสัตว์ป่า ล่าสุด ทีมนักวิจัยจากมหาวิทยาลัยเทกซัส (University of Texas at Austin) ได้ค้นพบนกสายพันธุ์ผสม (hybrid bird) ระหว่าง นกกรีนเจย์ (Green Jay) และ นกบลูเจย์ (Blue Jay) ในย่านชานเมืองทางตะวันออกเฉียงเหนือของซานอันโตนิโอ ซึ่งอาจเป็นกรณีแรก ๆ ของการผสมข้ามสายพันธุ์ในธรรมชาติที่เกิดขึ้นจากผลกระทบของโลกร้อน

เดิมที นกกรีนเจย์ เป็นนกเขตร้อนที่กระจายพันธุ์อยู่ในอเมริกากลาง และเพิ่งเริ่มขยายถิ่นขึ้นมาเหนือเม็กซิโกเข้าสู่ตอนใต้ของรัฐเทกซัสเมื่อช่วงทศวรรษ 1950 ขณะที่ นกบลูเจย์ อาศัยอยู่ทั่วไปในสหรัฐอเมริกาฝั่งตะวันออก โดยพื้นที่กระจายพันธุ์เดิมขยายมาสุดเพียงเมืองฮูสตัน สองสายพันธุ์นี้แทบไม่เคยมีโอกาสเจอกันมาก่อน แต่เมื่อสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง พื้นที่อยู่อาศัยของนกทั้งสองเริ่มขยายและซ้อนทับกัน โดยนกกรีนเจย์เคลื่อนขึ้นทางเหนือ ส่วนนกบลูเจย์ขยายไปทางตะวันตก จนมาบรรจบกันบริเวณซานอันโตนิโอ และเกิดการผสมข้ามสายพันธุ์ขึ้น

นักวิจัย ไบรอัน สโตกส์ (Brian Stokes) ผู้ศึกษานกกรีนเจย์ในรัฐเทกซัส เปิดเผยว่า “นี่อาจเป็นกรณีแรกของสัตว์มีกระดูกสันหลังที่เกิดการผสมพันธุ์จากการที่ถิ่นอาศัยขยายตัวอันเป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ”

สโตกส์เล่าว่า เขาตามหานกตัวนี้จากโพสต์ในโซเชียลมีเดียของหญิงชาวบ้านที่พบมันในสวน หลังจากได้รับอนุญาต เขาจึงสามารถจับนกเพื่อตรวจเลือดและติดป้ายที่ขา ก่อนปล่อยกลับคืนสู่ธรรมชาติ ข้อมูลดังกล่าวได้นำไปตีพิมพ์ในวารสาร Ecology and Evolution

นกผสมที่ค้นพบนี้มีลักษณะใกล้เคียงกับนกที่นักวิจัยเคยทดลองผสมพันธุ์ระหว่างกรีนเจย์และบลูเจย์ในปี 1970 ซึ่งปัจจุบันถูกเก็บรักษาไว้ในพิพิธภัณฑ์ Fort Worth Museum of Science and History

การค้นพบนกผสมใกล้ซานอันโตนิโอเป็นอีกหนึ่งหลักฐานที่สะท้อนว่า วิกฤติภูมิอากาศกำลังสร้าง “สะพานใหม่” ระหว่างสิ่งมีชีวิตต่างสายพันธุ์ ทำให้เกิดการผสมพันธุ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในธรรมชาติ นี่อาจเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของภาพใหญ่ เพราะนักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าการผสมข้ามสายพันธุ์ในโลกธรรมชาตินั้นมีมากกว่าที่เรารายงานได้ เพียงแต่หลายครั้งสายพันธุ์เหล่านี้ถูกกั้นด้วยระยะทางหรือภูมิประเทศ หากโลกร้อนยังดำเนินต่อไป ปรากฏการณ์แบบนี้อาจเกิดบ่อยขึ้น และอาจเปลี่ยนแปลงความหลากหลายทางชีวภาพในอนาคตอย่างที่เราไม่คาดคิด