เปิดเส้นทางชีวิต "กนกวรรณ วิลาวัลย์" ทายาทบ้านใหญ่สู่เก้าอี้รัฐมนตรีช่วย

กนกวรรณ วิลาวัลย์ "ครูโอ๊ะ" จากทายาทบ้านใหญ่สู่เก้าอี้รัฐมนตรีช่วยศึกษาธิการ

กนกวรรณ วิลาวัลย์ หรือ "ครูโอ๊ะ" เกิดเมื่อวันที่ 27 มิถุนายน 2509 ที่อำเภอประจันตคาม จังหวัดปราจีนบุรี เป็นบุตรีของนายสุนทร วิลาวัลย์ (โกทร) อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดปราจีนบุรีหลายสมัย และนางสุภาภร วิลาวัลย์ เธอสมรสกับนายปกรณ์ ศรีจันทร์งาม รองเลขาธิการสภาความมั่นคงแห่งชาติ มีบุตร-ธิดา 3 คน

ด้านการศึกษา กนกวรรณ วิลาวัลย์ สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีจากคณะนิติศาสตร์ และปริญญาโทจากคณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ก่อนจะจบปริญญาเอกจากคณะสื่อสารการเมือง มหาวิทยาลัยเกริก

เส้นทางการเมืองของกนกวรรณเริ่มต้นจากการช่วยพ่อแม่หาเสียง จนกระทั่งปี 2543 ได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนจังหวัดปราจีนบุรี เขตอำเภอกบินทร์บุรี และในปี 2547 ได้ดำรงตำแหน่งรองนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดปราจีนบุรี

ปี 2548 เธอก้าวสู่การเมืองระดับชาติครั้งแรกด้วยการได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดปราจีนบุรี เขต 1 สังกัดพรรคไทยรักไทย ต่อมาในปี 2549 แม้จะได้รับเลือกตั้งอีกครั้ง แต่การเลือกตั้งถูกประกาศเป็นโมฆะ

ระหว่างปี 2550-2560 กนกวรรณผันตัวเองเป็นอาจารย์พิเศษวิชาการเมืองการปกครองไทยที่คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง จนกระทั่งปี 2562 เธอกลับเข้าสู่สนามการเมืองอีกครั้งในนามพรรคภูมิใจไทย ดำรงตำแหน่งรองเลขาธิการพรรค และลงสมัคร ส.ส.แบบบัญชีรายชื่อ ลำดับที่ 16

จุดเปลี่ยนสำคัญเกิดขึ้นเมื่อเธอได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการในรัฐบาลพลเอก ประยุทธ์ จันทร์โอชา จนได้รับการขนานนามว่า "ครูโอ๊ะ" และในกลางปี 2563 ได้เลื่อนขึ้นเป็น ส.ส.บัญชีรายชื่อแทนนางนาที รัชกิจประการ แต่เธอเลือกที่จะลาออกเพื่อเปิดทางให้นายสุชาติ โชคชัยวัฒนากร

อย่างไรก็ตาม เส้นทางการเมืองของกนกวรรณต้องสะดุดลงเมื่อวันที่ 26 สิงหาคม 2565 หลังศาลฎีการับคำร้องของ ป.ป.ช. กล่าวหาว่าเธอฝ่าฝืนมาตรฐานทางจริยธรรมอย่างร้ายแรงในคดีบุกรุกป่าเขาใหญ่ จังหวัดปราจีนบุรี และมีคำสั่งให้หยุดปฏิบัติหน้าที่รัฐมนตรี ต่อมาศาลฎีกาพิพากษาให้พ้นจากตำแหน่งรัฐมนตรี พร้อมเพิกถอนสิทธิสมัครรับเลือกตั้งตลอดไป และเพิกถอนสิทธิเลือกตั้ง 10 ปี

ตลอดเส้นทางการเมือง กนกวรรณ วิลาวัลย์ ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ประกอบด้วยประถมาภรณ์ช้างเผือก (ป.ช.) ในปี 2564 และประถมาภรณ์มงกุฎไทย (ป.ม.) ในปี 2563 สะท้อนถึงการเป็นที่ยอมรับในวงการราชการและการเมืองไทยก่อนที่จะต้องพ้นจากตำแหน่งทางการเมืองในเวลาต่อมา

ภาพ กนกวรรณ วิลาวัลย์