สงคราม โควิด ของ ประยุทธ์ จันทร์โอชา จุดจบ อย่างไร

สงคราม โควิด - สถานะของประเทศไทยหากมองผ่านสงคราม “ไวรัส” เป็นอย่างไร

ไม่ว่าจะมองผ่าน พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ไม่ว่าจะมองผ่าน พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ไม่ว่าจะมองผ่าน พล.อ.อนุพงษ์ เผ่าจินดา เห็นได้อย่างชัดเจน แจ่มแจ้ง

ว่าอยู่ในสถานะ “ตั้งรับ” จากการ “รุก” อย่างต่อเนื่อง

จากที่เริ่มต้นทะลวงเข้ามายังตลาดกลางกุ้ง สมุทรสาคร แพร่กระจายไปยังกรุงเทพมหานคร ระยอง ชลบุรี จันทบุรี และตราด ก็เห็นถึงการแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว

รวมแล้วมากกว่า 50 จังหวัดในขอบเขต ทั่วประเทศ

ไม่ว่าจะเป็นที่ “สมุทรสาคร” ไม่ว่าจะเป็นที่ “ระยอง” อะไรคือพาหะในการแพร่กระจาย

ที่ตลาดกลางกุ้ง สมุทรสาคร ยอมรับกันอย่างเป็นเอกภาพว่ามาจาก “แรงงานข้ามชาติ” ที่ระยอง ยอมรับกันอย่างเป็นเอกภาพว่ามาจาก “บ่อน” ใจกลางเมือง

ไม่เพียงที่ระยอง หากยังที่ชลบุรี หรือแม้กระทั่งกรุงเทพมหานคร

ถามว่าใครคุมเส้นทางการเข้าออกของแรงงานข้ามชาติ ไม่ว่ามาตามปกติ ไม่ว่ามาตามช่องทางธรรมชาติ ถามต่อว่าใครบันดาลให้ “บ่อน”สามารถดำรงคงอยู่ได้

เชื่อได้ว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ตอบได้เป็นอย่างดี

หากมองการแพร่ระบาดของไวรัส เป็นการศึกสงคราม ก็รู้อยู่ว่า “รบ” กับใคร

ไม่ว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ไม่ว่า พล.อ. ประวิตร วงษ์สุวรรณ ไม่ว่า พล.อ.อนุพงษ์ เผ่าจินดา ล้วนเป็นทหาร ล้วนเคยดำรงตำแหน่งเป็นผู้บัญชาการทหารบก

ย่อมรู้ดีว่ากระบวนการทำศึกเป็นอย่างไร จะใช้อาวุธอย่างไร

คำถามก็คือ อาวุธอันได้มาจากรัฐประหาร อาวุธอันได้มาจากรัฐธรรมนูญ อาวุธอันประกาศและบังคับใช้ผ่าน พ.ร.ก.การบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉินเป็นอย่างไร

ประสบความสำเร็จ หรือว่าล้มเหลวอย่างยับเยิน

ในที่สุด พลานุภาพของ “ไวรัส” ก็กระแทกและกระทบกับสถานะทางการเมือง

แต่ละสายตาเริ่มมองไปยัง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ด้วยความสงสัยว่าจะสามารถใช้ประสบการณ์ทางทหารมาจัดการกับปัญหาของ “ไวรัส” ได้อย่างมีประสิทธิภาพเพียงใด

หรือว่าต้องยกธงขาวยอมแพ้ให้แก่ “ไวรัส” ในที่สุด