“ช็อกโกแล็ต” เป็น “ยาโด๊ป” เครื่องดื่มบำรุงกำลังชนชั้นสูงของยุโรปในศตวรรษที่ 17
หากกล่าวถึง “ช็อกโกแล็ต” หลายคนอาจจะนึกถึงของหวานหรือขนมทานเล่นแสนอร่อย เติมพลังงานและความสุขให้กับร่างกาย หรืออาจจะเป็นของหวานแทนความรักที่ผู้ชายผู้หญิงมักให้กันและกัน
แต่ย้อนไปในคริสต์ทศวรรษที่ 17 ช็อกโกแล็ตนั้นถูกใช้เป็นวัตถุดิบหลักในการปรุง “ยาโด๊ป” บำรุงกำลังและสุขภาพของชนชั้นสูงในยุโรปต่างหาก!
งานศึกษา Discovering taste: Spain, Austria, and the spread of chocolate consumption among the Austrian aristocracy, 1650-1700 ได้ชี้ให้เห็นความน่าสนใจว่า สมัยก่อนช็อกโกแล็ตนำเข้ามาจากละตินอเมริกาโดยชาวสเปน เพื่อมาเป็นส่วนผสมของอาหารปศุสัตว์ แต่แล้ว พระคาร์ดินัลฮาร์ราร์ชก็ได้ทดลองนำช็อคโกแล้ตมาชงดื่ม ด้วยเชื่อกันว่า ช็อคโกแล็ตนั้นมีสรรพคุณทางยา สามารถที่จะเพิ่มสมรรถภาพทางกายให้แก่ผู้ดื่มมีกำลังวังชาที่แข็งแกร่ง
เรื่องนี้ไปถึงหู “ราชวงศ์ฮับส์บูร์กแห่งออสเตรีย” ที่มีสายสัมพันธ์อันดีกับสเปน เพราะเคยปกครองมาก่อน ได้มีโอกาสลิ้มลองรสชาติ ปรากฏว่าติดใจจนต้องทำสัญญาซื้อขายกลับไปอย่างมหาศาล
โดยการรับประทานของฮับส์บูร์กนั้น จะนำช็อคโกแล็ตไปบดผสมลงในเบียร์หรือไวน์ เพื่อเพิ่มสรรพคุณในเครื่องดื่ม ไม่ได้นำมาทำเป็นบาร์หรือผสมถั่วอัลมอนด์อย่างในปัจจุบัน เรื่องนี้ปรากฎในบันทึกของราชนิกูลลัมเบิร์กแห่งอัปเปอร์ออสเตรีย ความว่า
“ช็อกโกแล็ตคือจิตวิญญาณของกระเพาะอาหาร เสริมสร้างสารอาหารและบำรุงร่างกายได้ยาวนาน บริโภคหลังอาหารจะช่วยเรื่องการย่อย เป็นยาโด๊ปชั้นดีสำหรับวัยชราและช่วยยืดอายุขัยสำหรับผู้ชายยิ่งดีใหญ่ เพราะจะช่วยเสริมสร้างระบบประสาทและสมอง ที่สำคัญ ดื่มทุกวันจะช่วยให้ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ”
และในที่สุด ช่วงปลายคริสต์ทศวรรษที่ 17 ช็อคโกแล็ตก็กลายเป็น “อาหารชั้นสูง” ที่บรรดาราชวงศ์ในยุโรปต้องรับประทาน จนกลายเป็นสินค้าฟุ่มเฟือย ราคาสูง และใช่ว่ามีเงินจะหารับประทานกันได้ง่าย ๆ เลยทีเดียว
แต่ก็เป็นเรื่องปกติ ที่อาหารของชนชั้นสูง จะลงมาให้สามัญชนได้ลิ้มลอง เพราะวัตถุดิบที่นำเข้ามาจากละตินอเมริกาเพิ่มสูงขึ้นเรื่อย ๆ ชนชั้นสูงก็บริโภคได้ไม่หมด เมื่อของเต็มที่เก็บ ก็จะไม่ซื้อจากนายหน้า นายหน้าจึงขายให้ชนชั้นที่รอง ๆ ลงมา จนราคาถูกลง ให้สามัญชนสามารถลิ้มลองรสชาติช้อคโกแล็ตได้ในที่สุด
Chronicles by วิศรุต หล่าสกุล [เฮย์เดน วิศว์]
แหล่งอ้างอิง