ภัยจาก “หมูอเมริกา” เสี่ยงทำลายอุตสาหกรรมหมูไทย จนชาติหมดความมั่นคงทางอาหาร

ตอนนี้ รัฐบาลไทยกำลังสรุปนโยบายและข้อเสนอต่าง ๆ เพื่อเตรียมส่งทีมเจรจา นำโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงคลัง ไปต่อรองกับรัฐบาลทรัมป์ หลังไทยเจอภาษีตอบโต้ 36%

แต่มีคาดการณ์มาว่า นอกเหนือจาก พลังงาน อากาศยาน และอื่น ๆ แล้ว สินค้าที่ไทยอาจเสนอนำเข้าเพิ่มจากสหรัฐฯ คือ ภาคการเกษตร และสุกรหรือหมูด้วย

เรื่องนี้ นายกสมาคมผู้เลี้ยงสุกรแห่งชาติ ออกมาต่อต้าน เพราะหากไทยเปิดรับหมูนำเข้าจากสหรัฐฯ ไม่เพียงจะกระทบอาชีพเกษตรกร ตลอดจนห่วงโซ่การผลิต ตั้งแต่ต้นน้ำถึงปลายน้ำ  

แต่มันอาจถึงขั้นทำลายอุตสาหกรรมผลิตหมูของไทยทั้งระบบไปเลยก็ได้ และนั่นหมายถึงความมั่นคงทางอาหารของไทยที่จะหายไป

เหตุผลก็เพราะ ห่วงโซ่การผลิตหมูในไทยมีสายการผลิตที่ยาวมาก จากเกษตรกร พ่อค้าพืชไร่ ผู้ผลิตอาหารสัตว์ เกษตรกรผู้เลี้ยง โรงชำแหละ เขียงหมู ผู้ค้าในตลาดสด ไปจนถึงการแปรรูปหมู

และยังจำได้ไหมว่า ฟิลิปปินส์ครั้งหนึ่งเคยเปิดนำเข้าหมู ทำให้หมูทะลักเข้าประเทศ จนเกษตรกรต้องเลิกเลี้ยงหมูไป จนฟิลิปปินส์กลายเป็นประเทศที่ต้องพึ่งพาหมูนำเข้าเกือบ 100% ซ้ำร้ายราคาหมูยังแพงขึ้น 15-30% ด้วย

แต่เรื่องนำเข้าหมูสหรัฐฯ ยังมีมากกว่านั้น เรามาดูว่า หมูไทยกับหมูอเมริกา แตกต่างกันอย่างไร

หมูสหรัฐฯ

มาตรฐานอนามัยกำลังถูกตั้งคำถาม เพราะอาจมีการใช้สารเร่งเนื้อแดง

หลายประเทศในโลกไม่ยอมรับหมูอเมริกา

ราคาหมูอเมริกาต้นทุนและราคาขาย อาจจะถูกก็จริง แต่การใช้สารเร่งเนื้อแดง ทำให้ผู้บริโภคเสี่ยงต่อระบบหัวใจและประสาท

หมูไทย

นายกสมาคมผู้เลี้ยงสุกรแห่งชาติชี้ว่า แม้ต้นทุนการผลิตและราคาอาจสูงกว่า แต่กฎหมายไทยไม่อนุญาตให้ใช้สารเร่งเนื้อแดง มีมาตรฐานอนามัยสูงกว่า และเป็นหมูที่ทั่วโลกยอมรับ ทั้ง สหภาพยุโรป จีน และรัสเซียเองด้วย

ดังนั้น คำเตือนจากนายกสมาคมผู้เลี้ยงสุกรแห่งชาติ คือ ควรยกเลิกแนวคิดนำเข้าเนื้อหมู เพราะได้ไม่คุ้มเสีย และสร้างปัญหาอีกมาก 

ถ้าจะนำเข้าก็เป็นข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ ถั่วเหลือง กากถั่วเหลือ และอื่น ๆ ที่ไทยกำลังขาดแคลนจะดีกว่า หมู ที่ไทยผลิตได้ดีอยู่แล้ว