ให้กำลังใจตัวเองในวันที่ท้อแท้ ใครบอกว่าให้กำลังใจตัวเองมันยาก ลองอ่านเรื่องนี้ดูสิ เราจะขอแชร์ประสบการณ์ของตัวเราเองนะคะ ตอนนี้เราศึกษาอยู่คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง วันแรกที่เราเข้าไปจะมีกิจกรรมที่เราเรียกกันว่า เข้าคลาส ถ้าเป็นที่อื่นอาจจะเรียกว่า รับน้อง วันแรกที่เราเข้าไป มันหนักมาก เหมือนกับฝึกทหาร5555 จนเราเกิดคำถามกับตัวเองว่า ฉันมาทำอะไรที่นี้ เราตั้งใจจะไปเรียนนิ ทำไมต้องมาทำอะไรแบบนี้ พอถึงตอนเย็นเรากลับมาถึงห้อง อยู่ดีๆน้ำตาก็ไหลออกมาโดยไม่รู้สาเหตุ ในใจมันบอกว่า ท่อแล้ว ไม่ไหวแล้ว ฉันไม่สามารถทำกิจกรรมได้ ในหัวมีแต่คำว่าท้อ พอแล้ว วันนี้เราก็เลยอยากมาแชร์ว่าเราทำอยากไร ถึงผ่านช่วงนั้นมาได้ ข้อที่หนึ่งเลยค่ะ เราต้องหาจุดหมายที่เรามายืนอยู่ตรงจุดนี้ การหาจุดหมายว่าเรามาทำอะไร เพื่ออะไร แล้วทำแล้วเราได้อะไร ใช่ค่ะจุดหมายของเราเพื่อมาศึกษาต่อ เราก็ท่องกับตัวเองเสมอว่าฉันมาที่นี้เพื่อศึกษาต่อ มันอาจจะไม่ได้ทำให้เราหายท้อ แต่ก็ทำให้เราสบายใจขึ้นว่าอย่างน้อยๆ เราก็รู้ว่าเรามาทำอะไรตรงนี้ ข้อที่สอง บอกตัวเองเสมอว่าเราทำได้ การพูดกับตัวเองว่าเราทำได้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่เราก็สามารถข้ามผ่านเรื่องนั่นไปได้ เพราะเป็นการสร้างกำลังใจให้กับตัวเองว่าฉันจะทำมันได้และทำในวันสำเร็จ ข้อที่สาม ข้อนี้เป็นข้อที่สำคัญ คือ นึกถึงหน้าคนที่เรารัก และคนที่รักเรา วิธีนี้เป็นวิธีที่ได้ผลที่ดีเยี่ยม เพราะเวลาเราท้อแท้ หมดหวัง เมื่อเรานึกถึงหน้าของคนที่เรารักมันจะมีกำลังใจไปแล้วกว่าครึ่ง เพราะคนที่คอยอยู่ข้างๆเรา จะทำให้เราคิดได้ว่าเราไม่เคยเดินคนเดียวบนเส้นทางเส้นนี้ พวกเขายังคอยอยู่ข้างๆ คอยให้กำลังใจเราเสมอ ทุกอุปสรรค ทุกปัญหา มันคือบททดสอบเรา ไม่มีอุปสรรคไหนที่เราจะผ่านมันไปไม่ได้ขอแค่เรายังให้กำลังใจกับตัวเอง ล้มแล้วอย่าท้อ แต่จงสู้ต่ออย่างมีความหวัง