ย้อนตราบาปอเมริกา ครบ 80 ปี ทิ้งระเบิดนิวเคลียร์ "ฮิโรชิมะ-นางาซากิ" กับ 200,000 ชีวิตที่ถูกสังเวย

ระเบิดปรมาณูที่ทิ้งลงเมืองฮิโรชิมะ ถูกพัฒนาอย่างลับ ๆ ที่ฐานอะลามอสในสหรัฐฯ   และพร้อมใช้งานในช่วงฤดูร้อนของปี 1945 

ระเบิดปรมาณูลูกนั้น ถูกแยกส่วน แล้วส่งไปที่ฐานทัพบนเกาะเล็ก ๆ ชื่อไทเนียน ในมหาสมุทรแปซิฟิก  

ก่อนประกอบเป็นระเบิด 2 ลูก ชื่อ ลิตเติลบอย น้ำหนัก 4.5 ตัน พลานุภาพเทียบเท่าระเบิดทีเอ็นอี 15 กิโลตัน

มันถูกบรรทุกขึ้นเครื่องบินทิ้งระเบิด B29 เอโนลา เกย์ แล้วในช่วงเช้าตรู่วันที่ 6 สิงหาคม ปี 1945 เครื่องบิน B29 ทะยานไปยังญี่ปุ่น ประกอบด้วยเครื่องบินอีกหลายลำ ที่หลัก ๆ แล้ว ใช้เก็บภาพการทิ้งระเบิด

ในเวลานั้น ฮิโรชิมะ เป็นที่ตั้งฐานทัพขนาดใหญ่ เป็นเป้าหมายทางทหารสำคัญ  

เครื่องบิน B29 เดินทางถึงในอีกไม่กี่ชั่วโมงต่อมา มันเป็นวันที่ปลอดเมฆ ก่อนทิ้งระเบิดในเวลา 8.15 น. 

และเพื่อให้ระเบิดแสดงอานุภาพสูงสุด ลิตเติลบอย จุดชนวนก่อนแตะพื้นดิน โดยระเบิดเหนือใจกลางเมือง

ลูกไฟยักษ์สว่างวาบ ก่อนเปลี่ยนเป็นควันโขมงใหญ่สีขาว ลอยไปสูงถึง 15,000 เมตร 

อาคารบ้านเรือนในรัศมี 2 กิโลเมตร จากศูนย์กลางการระเบิด ราบเป็นหน้ากลอง เพลิงไหม้ทุกหนแห่ง

ผู้คน 70,000 คนเป็นอย่างน้อย เสียชีวิตทันที และอีกหลายหมื่นคนเสียชีวิตในเวลาต่อมาจากอาการบาดเจ็บ รวมมีผู้เสียชีวิตกว่า 140,000 คน

3 วันต่อมา วันที่ 9 สิงหาคม อเมริกาทิ้งระเบิดปรมาณูลูกที่สอง ตอนแรกพุ่งเป้าไปที่เมืองโคคุระ แต่เพราะมีเมฆมาก จึงเปลี่ยนเป้าหมายในนาทีสุดท้ายไปที่เมืองนางาซากิ 

ระเบิดชื่อ แฟตแมน ระเบิดที่ความสูง 500 เมตร มีผู้เสียชีวิตราว 74,000 คน จากอานุภาพเทียบเท่าระเบิดทีเอ็นที 20 กิโลตัน ซึ่งเป็นแรงระเบิดสูงกว่าระเบิดลูกแรกที่ฮิโรชิมะ 

แต่ภูมิประเทศเนินเขาของนางาซากิ ช่วยลดทอนพลังของระเบิดไประดับหนึ่ง 

รวมแล้วมีผู้เสียชีวิตทั้งในทันที จากอาการบาดเจ็บ จากระเบิดสองลูกนี้ มากกว่า 200,000 คน และมีประชาชนอีกจำนวนมาก ที่ทุกข์ทรมานจากสารกัมมันตภาพรังสี และการสูญสิ้นวิถีชีวิต