คนที่ชอบไม่ทำอะไรเลย มีแนวโน้มเป็นคนฉลาด การศึกษาพบ

หลายคนอาจมองว่าการนอนเล่นบนโซฟา มองออกไปนอกหน้าต่าง หรือเพียงแค่นั่งนิ่ง ๆ คือการขี้เกียจ แต่ความจริงการอยู่นิ่งและใช้เวลาอยู่กับความคิดของตัวเอง อาจเป็นสัญญาณของ สติปัญญาที่สูงและจิตใจสงบ

การอยู่นิ่งและความคิดสร้างสรรค์

งานวิจัยพบว่าผู้ที่ชอบนั่งคิดอย่างลึกซึ้งหรืออยู่กับโลกภายในของตัวเอง มักทำคะแนนได้สูงกว่าในการทดสอบความสามารถทางปัญญา การไม่ทำกิจกรรมต่อเนื่องไม่ได้หมายความว่าพวกเขาเฉื่อยชา แต่เป็นการให้เวลาสมอง ไตร่ตรอง วิเคราะห์ และสร้างสรรค์

ตัวอย่างเช่น การศึกษาของ Killingsworth และ Gilbert (2010) ติดตามผู้ใหญ่จำนวน 2,250 คน ผ่านแอปพลิเคชันทดลองรายวันเป็นเวลา 2 สัปดาห์ พบว่า ผู้ที่ปล่อยให้จิตใจล่องลอยอย่างมีสติและอยู่กับความคิดของตนเอง มีความคิดสร้างสรรค์และการแก้ปัญหาดีขึ้น

นอกจากนี้ Yamaoka และคณะ (2020) ศึกษากลุ่มนักศึกษา 150 คน โดยให้เวลานั่งคิด 10–15 นาทีต่อวัน กลุ่มที่นั่งคิดมีคะแนนการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์สูงกว่ากลุ่มที่ทำกิจกรรมต่อเนื่องอย่างมีนัยสำคัญ

ทำไมการอยู่นิ่งจึงช่วยพัฒนาสมอง

สมองของผู้ที่มีความคิดลึกซึ้งไม่จำเป็นต้องได้รับความบันเทิงจากภายนอกตลอดเวลา การใช้เวลาอยู่กับความคิดของตัวเองช่วยให้สร้าง โลกภายในที่อุดมสมบูรณ์และเต็มไปด้วยจินตนาการ ซึ่งเป็นแหล่งเกิดความคิดสร้างสรรค์และการแก้ปัญหา

ในทางตรงกันข้าม ผู้ที่ต้องการทำกิจกรรมต่อเนื่องอาจพยายามหลีกหนีความเบื่อหรือความคิดของตัวเอง กลุ่มคนที่ “กระสับกระส่ายทางจิตใจ” มักมีสิ่งรบกวนสมาธิมากกว่าและต้องการข้อมูลจากภายนอกเพื่อกระตุ้นตัวเอง

การอยู่นิ่งคือการสร้างพลังสมอง

ดังนั้น การนั่งนิ่ง ๆ หรือให้เวลาตัวเองคิด ไม่ใช่ความขี้เกียจ แต่เป็นการใช้เวลาเพื่อสร้างสรรค์ วิเคราะห์ และพัฒนาความคิดของตนเอง ในโลกที่เต็มไปด้วยความวุ่นวาย การอยู่นิ่งและทบทวนความคิดอาจเป็นหนึ่งในทางเลือกที่ชาญฉลาดที่สุด