โลกร้อนทำธารน้ำแข็งหาย เกือบ 40% และมันไม่อาจย้อนคืนได้

ผลการศึกษาล่าสุดเผยว่า ธารน้ำแข็งทั่วโลกกำลังเผชิญกับวิกฤติครั้งใหญ่ โดยประมาณการณ์ว่าธารน้ำแข็งจะสูญเสียมวลน้ำแข็งถึง 39% เมื่อเทียบกับปี 2020 แม้ว่าอุณหภูมิโลกจะหยุดเพิ่มขึ้น ซึ่งถือเป็นสิ่งที่ไม่สามารถย้อนกลับได้อีกต่อไป ส่งผลให้น้ำทะเลทั่วโลกเพิ่มระดับสูงขึ้นประมาณ 113 มิลลิเมตรในระยะยาว

หากโลกยังคงดำเนินนโยบายที่มีอยู่ในปัจจุบัน ซึ่งอาจไม่สามารถจำกัดการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิไว้ที่ 1.5 องศาเซลเซียสได้ การสูญเสียมวลน้ำแข็งของธารน้ำแข็งอาจสูงถึง 76% ซึ่งจะส่งผลรุนแรงต่อประเทศที่พึ่งพาน้ำละลายจากธารน้ำแข็งเพื่อการเกษตร พลังงาน และน้ำดื่มเป็นอย่างยิ่ง 

นักวิจัยเน้นย้ำว่า แม้สถานการณ์จะดูน่ากังวล แต่มันก็ยังมีความหวัง หากทุกประเทศเร่งลดอุณหภูมิให้ต่ำลงแม้เพียงเศษส่วนขององศา ก็สามารถช่วยรักษาน้ำแข็งในธารน้ำแข็งได้ในระดับหนึ่ง

ผลการศึกษานี้เป็นการวิเคราะห์โดยใช้แบบจำลองธารน้ำแข็งจำนวน 8 แบบที่ทำการจำลองในระยะเวลาหลายศตวรรษ เพื่อดูการเปลี่ยนแปลงและผลกระทบระยะยาวของธารน้ำแข็งต่อสภาพภูมิอากาศ แม้ว่าผลลัพธ์จะแตกต่างกันไปในแต่ละแบบจำลอง แต่ทั้งหมดกลับชี้ไปในทิศทางเดียวกัน คือ การสูญเสียมวลน้ำแข็งที่เพิ่มมากขึ้นตามระดับความร้อนที่สูงขึ้น

นอกจากนี้ งานวิจัยยังพบว่าผลกระทบจากภาวะโลกร้อนต่อธารน้ำแข็งนี้ยังแปรผันตามภูมิภาค ธารน้ำแข็งในแถบตะวันตกของแคนาดาและสหรัฐฯ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของแคนาดา สแกนดิเนเวีย และอาร์กติกของรัสเซีย ถูกจัดว่าเป็นพื้นที่เสี่ยงสูงที่อาจสูญเสียมวลน้ำแข็งมากที่สุด

การศึกษานี้ยังชี้ให้เห็นว่าการละลายของธารน้ำแข็งไม่ได้เป็นปัญหาในระยะสั้นเท่านั้น แต่ยังส่งผลในระยะยาวซึ่งอาจซ่อนอยู่เพราะธารน้ำแข็งต้องใช้เวลาหลายปีหรือหลายศตวรรษกว่าจะปรับตัวเข้ากับสภาพภูมิอากาศใหม่ ทำให้การประเมินผลกระทบจำเป็นต้องพิจารณาในมุมมองระยะยาวมากขึ้นกว่าการศึกษาเดิมที่สิ้นสุดการคาดการณ์ไว้ที่ปี 2100

งานวิจัยชิ้นนี้ถูกยกย่องว่าเป็นงานวิจัยสำคัญที่สุดในทศวรรษนี้เกี่ยวกับการคาดการณ์สถานการณ์ของธารน้ำแข็ง ซึ่งช่วยเติมเต็มความเข้าใจเกี่ยวกับผลกระทบของวิกฤตสภาพภูมิอากาศและเน้นย้ำถึงความเร่งด่วนในการลดภาวะโลกร้อนเพื่อชะลอการสูญเสียทรัพยากรน้ำแข็งที่สำคัญต่อชีวิตมนุษย์และระบบนิเวศทั่วโลก

ในภาพรวม ผลวิจัยสะท้อนว่าธารน้ำแข็งโลกกำลังเดินหน้าสู่จุดวิกฤติที่ยากจะหลีกเลี่ยง หากมนุษยชาติยังไม่เร่งแก้ไขปัญหาการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและปรับเปลี่ยนแนวทางการดำเนินชีวิตเพื่อรักษาเสถียรภาพของสภาพภูมิอากาศโลกในอนาคต