เบื้องหน้าของผู้เขียนคือหาดโละดาลัมหรือที่เรียกกันจนติดปากว่าหาดหลัง ของเกาะพีพีอัญมณีแห่งทะเลอันดามัน ดินแดนที่ขึ้นชื่อว่ามีปะการังและทะเลที่สวยที่สุด อีกแห่งหนึ่งของประเทศไทย ก่อนหน้านี้มีนักท่องเที่ยวทั้งชาวไทย และชาวต่างชาติหลังไหลมาเที่ยวที่เกาะพีพีแห่งนี้จนทำให้จุดชมปะการังบางจุด ไม่มีปะการังที่มีชีวิต ๆ หลงเหลืออยู่เลย นั่นเป็นเพราะเมื่อมีนักท่องเที่ยวจำนวนมาก ๆ ทำให้ระบบนิเวศเปลี่ยนแปลง อีกอย่างคือครีมกันแดดที่นักท่องเที่ยวใช้นั่นแหละเป็นตัวร้าย ที่มีสารบางอย่างเมื่อลงไปผสมกับน้ำทะเลมาก ๆ ทำให้น้ำทะเลปนเปื้อนจนสัตว์น้ำบางชนิดไม่อาจมีชีวิตอยู่ได้ และเมื่อสะสมมาก ๆ จะทำให้ปะการังตายในที่สุด มนุษย์นั่นเองคือผู้ทำลายธรรมชาติ ในวันที่มีการระบาดของเชื้อไวรัสโคโรน่า COVID-19 เช่นนี้ ทำให้ที่เกาะพีพีแห่งนี้ไม่มีนักท่องเที่ยวหลงเหลืออยู่เลย “เมื่อโควิด-19 ทำลายชีวิตมนุษย์ แต่เยียวยาธรรมชาติ” ต้องขอบอกเลยว่าก่อนหน้านี้เกาะพีพีเป็นที่ท่องเที่ยวที่เปิดตลอดทั้งปีไม่มีหน้าโลว์ ไม่มีหน้าไฮน์ เพราะมีนักท่องเที่ยวเดินทางเข้าออกทุกวัน กิจกรรมกลางวันคือเที่ยวทะเลดำน้ำดูปะการัง กิจกรรมภาคกลางคืนคือการเที่ยวตามบาร์ต่าง ๆ เมื่อมีการระบาดของเชื้อไวรัสโคโรน่า COVID-19 ทำให้ธุรกิจทุกอย่างต้องปิดชั่วคราว นักท่องเที่ยวทะยอยเดินทางออกจากเกาะจนเกือบหมด เหลือเพียงส่วนที่ยังกลับประเทศไม่ได้เท่านั้น ท่าเรือเกาะพีพี ในขณะที่ใครหลาย ๆ คนคิดว่าตัวเองโชคร้ายและได้รับความเดือดร้อนจากการระบาดของเชื้อไวรัสโคโรน่า COVID-19 แต่ในแง่มุมของธรรมชาติ เรากลับพบว่านี่คือการได้พักผ่อน พักฟื้นของสถานที่ท่องเที่ยวอย่างเกาะพีพี เรือหางยาวร่วม 300 ลำหยุดวิ่งบนผืนน้ำ ไม่มีผู้คนลงเล่นน้ำ ไม่มีนักดำน้ำ จนเวลาผ่านไป 2 สัปดาห์ จะสังเกตเห็นว่าสีของน้ำทะเลเปลี่ยนไปจากเดิมอย่างเห็นได้ชัด ทะเลใสจนกลายเป็นสีเขียวมรกต ระยิบระยับราวกับอัญมณียามต้องแสงแดด สายลมที่เคยพัดโชยกลิ่นจากเครื่องยนต์ของเรือหางยาว กลิ่นผัดกับข้าวของร้านอาหาร บัดนี้มีแต่กลิ่นธรรมชาติหอมอ่อน ๆ ของแสงแดดที่แผดเผาทราย หาดทรายที่เคยมีเศษหลอดดูดค็อกเทล เศษก้นบุหรี่ ขวดเบียร์ ถุงพลาสติก ฯลฯ ที่ทำให้ต้องตื่นมาเก็บกันทุก ๆ เช้า ปัจจุบันกลายเป็นหาดทรายที่ขาวสะอาดอ่อนนุ่ม จนน่าทอดกายลงนอน สีของน้ำใสจนกลายเป็นสีเขียวมรกต พื้นทรายขาวสะอาดและอ่อนนุ่ม บรรยากาศยามค่ำคืนที่เคยมีเสียงเพลง ดังจนพูดคุยกันไม่รู้เรื่องนักท่องเที่ยวพลุกพล่านวุ่นวาย วันนี้เรากลับได้ยินเสียงเกลียวคลื่นกระทบฝั่ง ดังชัดแบบไม่มีเสียงอื่นรบกวน บรรยากาศแบบนี้เหมือนได้ย้อนกลับไปเมื่อ 30 ปีก่อน ชายคนเรือได้บอกกับผู้เขียนแบบนั้น ผู้เขียนเองยังแอบภาคภูมิใจ เพราะไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะได้สัมผัสกับบรรยากาศธรรมชาติ ที่เป็นธรรมชาติจริง ๆ ของเกาะพีพี ในยุคปัจจุบันนี้ เหตุการณ์ครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่าธรรมชาติต้องก็การพักผ่อนเช่นเดียวกัน อย่างไรก็ตามหากสถานการณ์โควิด-19 ในครั้งนี้ผ่านไปได้ จนกลับมาเป็นปรกติ อยากเชิญชวนให้ทุก ๆ ฝ่ายร่วมแรงร่วมใจกันช่วยกันดูแล ให้ทะเลได้พักผ่อน ให้ผืนทรายได้หายใจ ไม่ใช่พากันรุมตักตวงเหมือนที่ผ่านมา “รักษ์หาดทราย รักษ์ทะเล รักษ์พีพี” ::::::เรื่องและภาพโดยบุหงาอันดามัน:::::