ขอแค่เวลาเพียง 7 นาที…ที่จะพาคุณย้อนเวลากลับไปหาตัวเองในวัยเด็ก และได้พูดคุยกับตัวคุณในวันที่โตขึ้นกว่าเดิม คุณจะลองดูไหม? นี่คือโปรเจกต์ใหม่จาก Deadline Always Exists แบบทดสอบที่จะพาคุณเดินทางกลับไปพบกับตัวตนในวันวาน กลับไปพูดคุย สำรวจความรู้สึก และโอบกอดตัวเองในแบบที่คุณอาจหลงลืมไปเพราะบางครั้ง...เรามัวแต่รีบใช้ชีวิต จนลืมหยุดฟังเสียงในใจของตัวเอง ลืมไปว่าเราเคยรู้สึกอย่างไร และต้องการอะไรกันแน่ ให้แบบทดสอบนี้เป็นพื้นที่เล็ก ๆ ที่คุณจะได้กลับมาเชื่อมต่อกับตัวเองอีกครั้ง เพื่อเข้าใจตัวเราของ “วันนี้” ได้อย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น แบบทดสอบ "Deadline Always Exists: รีบใช้ชีวิตเกินไปหรือเปล่า?"อาจไม่ใช่คำตอบของทุกอย่าง แต่จะเป็นจุดเริ่มต้น…ของการหันกลับมาฟังหัวใจตัวเองอย่างแท้จริง วิธีการทำแบบทดสอบ : กดลิงค์นี้เพื่อเข้ารับแบบทดสอบ Trigger Warning เนื้อหาในแบบทดสอบจะเป็นเนื้อหาที่ละเอียดอ่อน เป็นคำถามที่จะถามเพื่อที่จะให้คุณย้อนความคิด ย้อนเวลา ย้อนความทรงจำของคุณกลับไปในอดีตและปัจจุบัน เพื่อตามหาสิ่งที่ขาดหาย ใครที่ยังไม่พร้อม หรือสภาพจิตใจไม่โอเค หรือระหว่างเล่นรู้สึกไม่ดี เราแนะนำให้กดออกได้เลยนะคะ เมื่อทุกคนพร้อมแล้ว ระบบก็จะให้เรากรอกชื่อ และอายุของเรา จากนั้นก็กด ไปต่อ เพื่อที่จะทำแบบทดสอบต่อไปค่ะ แนะนำให้เปิดลำโพงเสียงดังในขณะทำแบบทดสอบ จะได้ผ่อนคลายไปกับเพลงเพราะๆนะคะ ความประทับใจ สิ่งที่สัมผัสได้ทันทีคือ ภาพและเสียง ที่ถูกออกแบบมาอย่างอบอุ่นลงตัว ภาพประกอบแต่ละภาพมีโทนสีพาสเทลอ่อนโยน สะท้อนความรู้สึกสดใส อ่อนหวาน และเป็นมิตร มองแล้วรู้สึกสบายตา ชวนให้อยากอยู่กับมันนาน ๆ เพลงประกอบก็ไพเราะ นุ่มนวล ช่วยคลายความกังวล และทำให้เรารู้สึกผ่อนคลายตลอดระยะเวลาที่ทำแบบทดสอบ เมื่อเข้าสู่กระบวนการตอบคำถาม แบบทดสอบค่อย ๆ พาเราเดินทางกลับไปสำรวจหัวใจของตัวเองอย่างละเมียดละไม คำถามแต่ละข้อไม่ได้เร่งรัด แต่เรียงลำดับอย่างมีจังหวะ ช่วยให้เราค่อย ๆ ทบทวน ย้อนความรู้สึก ย้อนความทรงจำ และจัดการกับความรู้สึกเหล่านั้นด้วยความเข้าใจ และเมื่อมาถึงปลายทางของแบบทดสอบ…สิ่งที่เราพบไม่ใช่คำตอบจากใครอื่น แต่คือการได้พบกับ “คนพิเศษ” ซึ่งแท้จริงแล้ว คือ ตัวเราเอง เราชอบจุดนี้มากที่สุด เพราะตลอดชีวิตที่ผ่านมา เราไม่เคยรู้สึกเลยว่าเราเป็นคนพิเศษสำหรับใคร แต่แบบทดสอบนี้ทำให้เราได้หันกลับมามองเห็นว่า คนที่สำคัญที่สุด และควรได้รับความรัก ความเข้าใจมากที่สุดนั้น…คือตัวเราเอง ฝันในวัยเด็กของคุณเป็นยังไง บางทีจุดเริ่มต้นเล็กๆ และคำถามธรรมดาๆ อาจนำพาเราไปสู่เป้าหมายที่ยิ่งใหญ่ได้อย่างไม่คาดคิด แต่…ทำไมหลายคนจึงหลงลืมความฝันในวัยเด็กไป?อาจเป็นเพราะโลกแห่งความจริงนั้นโหดร้ายเกินไป โหดร้ายจนไม่กล้าจะฝัน โหดร้ายจนทำให้สิ่งที่เคยเชื่อ…กลายเป็นเพียงเรื่องเพ้อฝันในวันวาน เมื่อโตขึ้น ภาระ หน้าที่ และความคาดหวังต่าง ๆ เข้ามาแทนที่หัวใจที่เคยเต็มไปด้วยความหวัง บางครั้งเราไม่ได้หยุดฝัน เพราะเราไม่อยากฝัน แต่เป็นเพราะเรา “ไม่มีเวลาพอจะฝัน” ต่างหาก แม้ความฝันในวันนั้นจะเลือนรางไป แต่ความปรารถนาเล็ก ๆ ในใจยังคงอยู่เสมอ มันเพียงแค่ซ่อนตัวเงียบ ๆ รอวันที่เราจะกลับไปหา รอวันที่เราจะกล้าหยิบมันขึ้นมาอีกครั้ง บังเอิญพบทานตะวัน... ขอให้เราเป็นดั่งดอกทานตะวัน ที่แม้แสงอาทิตย์จะแรงจ้าเพียงใด ก็ยังคงเงยหน้า มุ่งตรงไปยังแสงนั้นอย่างมั่นคงไม่หวั่นไหว ดอกทานตะวันไม่เคยหันหลังให้กับแสง เช่นเดียวกับเรา ที่แม้จะต้องเผชิญกับอุปสรรค ความเหนื่อยล้า หรือความเสียใจมากเพียงใด แต่หัวใจก็ยังคงไม่ยอมแพ้ ยังคงเชิดหน้าขึ้น มองไปยังเป้าหมายที่ตั้งไว้เพราะเรารู้ว่า...ในสักวันหนึ่ง เมื่อผ่านพ้นทุกช่วงเวลายากลำบากไปได้ เราจะได้โบยบินอย่างอิสระ ไปในทิศทางที่เราเลือกเอง ด้วยหัวใจที่เข้มแข็ง และเต็มไปด้วยความหวัง ความรู้สึกหลังจากเล่น บางครั้ง…เราก็กดดันตัวเองมากเกินไป บอกกับตัวเองว่า “อายุเท่านี้” ต้องประสบความสำเร็จ ต้องมีบ้าน มีรถ มีหน้าที่การงานที่มั่นคง หรือแม้กระทั่งต้องมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบตามแบบที่สังคมวาดไว้เราพยายามวิ่งให้ทันความคาดหวัง จนลืมหันกลับมามองว่า…แท้จริงแล้ว เราก็ยังเป็นแค่คนคนหนึ่ง ที่ยังคงเรียนรู้ ยังเติบโต และบางครั้ง...ก็ยังเด็กในแบบของเรา ไม่เป็นไรเลย ถ้ายังไม่พร้อม ไม่เป็นไรเลย ถ้ายังไปไม่ถึงจุดที่คนอื่นไป เพราะเราไม่ได้โตมาเพื่อแข่งกับใคร แต่เพื่อใช้ชีวิตในแบบที่เราเป็น และเรียนรู้ในจังหวะที่เราสบายใจที่สุด เครดิตภาพ ภาพถ่ายทั้งหมด จากแบบทดสอบ เพจ : https://www.facebook.com/deadlinealwaysexists ตกแต่งภาพทั้งหมด จาก CANVA ตกแต่งโดย NattawadeeJenny (ผู้เขียน) เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !