เราทุกคนมักได้ยินเสมอว่าเวลาเป็นสมบัติที่มีค่ามากที่สุด เป็นสิ่งที่ไม่สามารถกักเก็บไว้กับตัว เมื่อเวลานั้นผ่านไปแล้วก็ผ่านไปและที่สำคัญทุกคนมีเวลา 24 ชั่วโมง หรือ1,440 นาที หรือ 86,400 วินาทีของทุก ๆ วัน เท่าเทียมกันทุกคน บางคนนึกเสียใจกับอดีตอันไร้ค่าเปล่าประโยชน์ บางคนปิติยินดีกับช่วงเวลาหนึ่งอันแสนสั้น ที่ทำให้เขามีความสุข และประสบความสําเร็จ บางคนเหลือเวลาไม่มากสำหรับการมีชีวิตอยู่ และบางคนคิดว่ามีเวลาเหลือเฟือที่จะใช้มันโดยไม่คาดหวังอะไร ยามที่คนเราต้องเผชิญหน้ากับความรู้สึกในสถานการณ์ที่แตกต่างกัน ทั้งห้วงเวลาแห่งความสุข และช่วงเวลาแห่งความทุกข์นั้น จะสะท้อนให้บุคคลทั้งหลายเห็นถึงคุณค่าของเวลามากยิ่งขึ้น ในทางพระพุทธศาสนา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ว่า "กาลย่อมล่วงไป ราตรีย่อมผ่านไป ชั้นแห่งวัยย่อมละไปตามลำดับ บุคคลเมื่อเห็นมรณภัยแล้ว พึงละอามิสในโลกเสีย มุ่งสู่สันติเถิด" มรณภัย คือ ความตายที่เข้ามาเยือนในทุกวินาที นับว่าเป็นภัยใหญ่หลวงไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ จะหลีกหนีเช่นไรก็มิพ้นความตายอยู่ดี พึงละอามิสสิ่งยั่วยุให้เกิดกิเลส หันมาเชื่อมั่นยึดถือสิ่งดีงาม โดยใช้ทุกวินาทีให้เกิดประโยชน์ ทั้งกับตนเองและส่วนรวม เป็นหนทางแห่งความสุขที่ยกระดับคุณภาพชีวิตให้ดีขึ้น เมื่อเวลามีอย่างจำกัดเราควรบริหารเวลา เพราะในแต่ละวัน 8 ชั่วโมงหมดไปกับการงานและอีก 8 ชั่วโมงมีไว้พักผ่อน 1 ชั่วโมงสำหรับจัดการงานในบ้าน เหลือเวลาอีก 7 ชั่วโมง มันเพียงพอหรือไม่ ที่จะใช้เวลาส่วนนี้ก่อให้เกิดประโยชน์มากที่สุด ภายในเวลา 7 ชั่วโมงสามารถอ่านหนังสือที่ชอบได้ หรือแบ่งเวลาบางส่วนให้กับคนในครอบครัว หรือทำกิจกรรมร่วมกับเพื่อน ๆ เล่นกีฬา สมัครเป็นอาจารย์สอนพิเศษ ใช้เวลาส่วนนี้พัฒนาตัวเอง ให้มีความสามารถที่โดดเด่นโดยเลือกสรรสิ่งที่ทำแล้วสร้างความสุขให้กับตนเองและคนรอบข้าง เมื่อเราแบ่งเวลาเป็นสัดส่วน จะมีเวลาให้เราใช้มันอย่างคุ้มค่า การจัดการกับเวลาเหมือนเราจัดการบ้านให้น่าอยู่ บ้านที่ดีย่อมต้องสะอาด ใช้งานสะดวก มีการจัดเก็บข้าวของเครื่องใช้อย่างเป็นระเบียบ ทำให้พื้นที่ใช้สอยในบ้านกว้างขึ้นและน่าอยู่ หากปราศจากความเป็นระเบียบ วางสิ่งของสะเปะสะปะ ถึงคราวใช้งานกลับหาสิ่งของนั้นไม่เจอ ต้องสูญเสียเวลาไปกับการค้นหา ไม่ต่างกันเลยกับการใช้ชีวิตหากไร้ซึ่งระเบียบ และการวางแผนที่ดี ยากนักที่จะบรรลุเป้าหมาย และประสบความสําเร็จ พบเจอแต่ปัญหา จนรู้สึกท้อแท้ไร้ค่าปราศจากความสุข ในสายพระเนตรของพระเจ้า มนุษย์มีเวลาน้อยมาก ใน สดุดี.144:4 "มนุษย์เหมือนลมหายใจ วันเวลาของเขาเหมือนเงาที่ผ่านไป" อยากมีชีวิตที่ดีขึ้น เริ่มต้นด้วยการบริหารเวลา