สวัสดีค่ะ (^_^) วันนี้พบกับหัวข้อที่น่าสนใจและสำคัญกับตัวเราเอง พร้อมเปิดใจและพร้อมอ่านแล้ว ไปอ่านกันค่ะ... อ่านให้จบแล้วจะได้คำตอบค่ะ... โอบกอดตัวเอง จิตวิญญาณที่ตื่นรู้เราลืมไปไหม... ว่าเราลืมฟังเสียงภายในของตนเอง เราใช้งานร่างกายและจิตใจมากไป จนทำให้จิตวิญญาณร้องไห้ ร่างกายภายนอกเหนื่อยกับการใช้งานหนักในทุกวัน ร่างกายภายในบอบช้ำ จากสิ่งที่คิดภายในใจและสภาพแวดล้อมที่เผชิญอยู่ในทุกวัน ...เสียงนั้นพยายามเรียกบอกเรา ร้องบอกเราว่า ช่วยฟังฉันหน่อย ฟังฉันที ช่วยฟังฉันว่าฉันต้องการอะไร เธอช่วยฟังฉันหน่อยนะ เสียงนั้นพูดออกมาตลอดเลย แต่เราทำเป็นไม่ได้ยิน และมองข้ามเสียงเหล่านั้นไปเสียงนั้นพยายามพูดสื่อสารกับเรา ให้เราหยุดฟัง ให้เราได้คิด ให้เราทบทวนตนเอง ให้เราตื่นรู้ในตนเอง ตื่นรู้ทางจิตวิญญาณภายใน ...แล้วตอนนี้เรามัวทำอะไรอยู่ ทำไมเราถึงไม่ฟังเสียงหัวใจตนเอง... ลองหยุด...ฟังสักนิด แล้วจะทราบความต้องการภายในจิตใจ เสียงนี้เรียกเข้า เรียกเข้าทุกวัน และในเวลาที่เหนื่อยล้า ร่างกายต้องการ การพักผ่อน ช่วยหยุดทำกิจกรรมนี้เถอะ ฉันอยากพักแล้ว ฉันอยากนอนพักให้หายเหนื่อยสมองช่วยหยุดคิดอะไรสักครู่ได้ไหม ฉันอยากมีสมองว่างๆ แบบไม่คิดอะไรเลย ในตอนนี้... เสียงนั้นร้องเรียกจากภายใน… เคยคิดกันไหมคะว่า แท้จริงแล้วเราต้องการอะไรกันแน่ จิตวิญญาณของเราต้องการอะไร ให้ทำอะไร เพื่ออะไร หลายครั้งเราอาจจะไม่ได้คำตอบ แต่แท้จริงมีคำตอบภายในซ่อนอยู่ในความเป็นตัวตนของเราจิตวิญญาณ ถูกสะสมมาหลายภพชาติ จนมาเป็นเราในวันนี้ เราต่างผ่านเรื่องราวอะไรมามากมาย ทั้งเรื่องดีและไม่ดีสลับกันไป จริงๆ แล้วเราอยากเจอแต่เรื่องราวที่ดีในชีวิต แต่ความเป็นจริงแล้ว เรากลับเจอเรื่องไม่ดี เกิดขึ้น ขัดใจเราอยู่เสมอ และในบางครั้งเราหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะคิด ที่จะรู้สึก ที่จะเจอเรื่องนั้นๆ...มีเสียงเข้ามาว่า ฉันต้องการ การกอด ฉันต้องการความรักที่อ่อนโยน ฉันต้องการความอบอุ่น ฉันต้องการการสัมผัสที่เบาสบาย แสนประทับใจ และฉันต้องการให้ใครสักคนได้เข้าใจในตัวฉัน สักคนก็ยังดี ที่เข้าใจกัน ...เสียงร้องเรียกนั้น กล่าวออกมา อย่างน่าเห็นใจ ...แล้วเราเคยฟังเสียงเหล่านั้นไหม?การโอบกอดตัวเอง เป็นสิ่งที่สำคัญ เราต้องโอบกอดตัวเองให้เป็น ไม่มีใครกอดเราอุ่น กอดเราได้ดี เท่ากับเรากอดตัวเอง เพราะเรารู้ว่า...เรามีความสุขกับสิ่งไหน เวลาไหนเราท้อแท้ใจ เวลาไหนเราเหนื่อย ตัวเรานั้นรู้ดีและเรากอดตัวเองได้เสมอ เมื่อใจเราต้องการ หลายครั้ง หลายเวลา ว้าวุ่นและสับสน กับสิ่งที่เป็น ...สับสนกับชีวิตประจำวันที่เป็นอยู่ ...สับสนกับตัวเอง ....สับสนกับคนที่เจอ ...แล้วเราจะจัดการกับความรู้สึกเหล่านี้ได้อย่างไรล่ะ มีคำถามเกิดขึ้นในใจ...บอกฉันหน่อย ว่าฉันควรทำอย่างไร... ในบางครั้งน้ำตาไหล บางครั้งสะอื้น ...ลึกๆ ภายในจิตใจ เราต้องการอะไรกันแน่ มันคิดซ้ำๆ วนเวียนไป ใคร่ครวญ คิดเรื่องเก่าๆ ทั้งที่รู้ว่าเรื่องเหล่านั้น มันตอกย้ำจิตใจตนเอง แต่รู้ไหมนะว่า ฉันก็ผ่านมันไปได้ และผ่านมาแล้ว ...ฉันนี่ก็เก่งเหมือนกันนะ ฉันเป็นใคร ฉันก็เป็นฉันนี่ไง คนที่รักตัวเอง และโอบกอดตัวเองได้ สู้ๆ นะ เหนื่อยก็นอน ตื่นมาลืมตาแล้ว สู้กันอีกครั้ง...ชีวิตชั้นต้องดีขึ้นๆ และฉันจะพัฒนาตัวเองในทุกวัน เพื่อเป็นฉัน...ในเวอร์ชั่นที่ดีขึ้น เวอร์ชั่นที่เป็นคนที่นิสัยน่ารักขึ้น นอกจากรักตัวเองแล้ว ก็น่ารักสำหรับให้คนอื่นมารักได้ด้วย ...เป็นคนที่อบอุ่น โอบอ้อมอารี มีน้ำใจต่อผู้อื่น มีการแบ่งปันในสังคม ...สิ่งนี้แหล่ะที่ทำให้ฉันอิ่มเอมใจ ในสภาวะที่เป็นอยู่...ในทุกครั้งที่ท้อ อาจจะไม่มีใครรู้ แต่จิตภายในรู้ ตื่นรู้... สะกิดบอกฉัน ว่าฉันต้องการอะไร ลองเอามือมาสัมผัส มาโอบกอดตัวเอง กอดเลยสิ ลองกอดเลย ...จะรู้สึกว่าภายในนั้นอบอุ่นใจ ได้รับการโอบกอดที่ดี บางคนอาจจะมีน้ำตาไหล น้ำตาคลอ เพราะว่าจิตภายในเค้าเศร้า เค้าต้องการให้เราเข้าใจ เขาเหนื่อยมามากแล้ว อยากให้เราเข้าใจเค้าสักที และเมื่อเข้าใจแล้วก็อยากให้ขับเคลื่อนร่างกายและหัวใจ เคลื่อนจิตวิญญาณภายในไปด้วยกัน....ร่างกายนั้นเป็นสิ่งภายนอก จะปรุงแต่งอย่างไรก็ได้ให้คนอื่นเห็น อยากเป็นแบบไหนก็สร้างภาพลักษณ์ให้เป็นแบบนั้นได้ ...ให้คนชื่นชม ให้คนชอบ ให้คนรัก และทางตรงข้าม ก็ทำให้คนไม่ชอบ ทำให้คนเกลียดได้เช่นกัน สิ่งเหล่านี้สร้างได้ ...แต่ภายในจิตใจนั้น คือ ความเป็นตัวตนที่แท้จริงของเรา และเราจะรู้ตัวเองดีว่าเราเป็นอย่างไร และควรแสดงออกอย่างไร...หลายๆ คนอาจจะยังสงสัย ฟังมาถึงตรงนี้แล้ว วันนี้ลองถามตัวเองค่ะว่า เราต้องการอะไรกันแน่ คุยกับเสียงภายในจิตใจตนเอง และหยุดฟังเสียงนั้น และทำความเข้าใจ และโอบกอดเค้าค่ะจากประสบการณ์ผู้เขียนสิ่งที่ทำ: สนใจและฟังเสียงในหัว เสียงของจิตวิญญาณ เมื่อแว้ปเข้ามาก็ตั้งใจฟัง และรับรู้ความรู้สึกของจิตวิญญาณภายในตนเอง ตื่นรู้ และระลึกตนอย่างมีสติ ใส่ใจในความรู้สึกภายในจิตใจตนเอง คือ ถ้าเหนื่อยก็ต้องพักร่างกาย พักจิตใจ และทำตัวเองให้ผ่อนคลาย ไม่ฝืนทำอะไร หรือถ้ากำลังเศร้าอยู่ก็พักใจตนเองไม่ทำให้จิตใจบอบช้ำผลที่ได้: ได้รับรู้ความรู้สึกของจิตวิญญาณภายในของตนเองว่ารู้สึกอย่างไร ต้องการอะไร และอยากให้ทำอะไร มีสติและรักตัวเองมากขึ้น ได้รู้จิตใต้สำนึกของตนเอง ได้ทำความเข้าใจ และได้เข้าใจตนเองมากขึ้น ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคน โอบกอดตัวเองนะคะ รักตัวเอง ไม่มีใครรักเราเท่ากับตัวเรารักตัวเอง ทำความเข้าใจกับตัวเองค่ะ แล้วจะพบว่าชีวิตของเราจะดีขึ้นได้ จะอบอุ่นขึ้น รู้ความต้องการภายในตนเอง และเป็นในสิ่งที่อยากเป็น ทำในสิ่งที่อยากทำ บนพื้นฐานของความจริงและความดีงาม...หัวข้อนี้ก็จบลงเพียงเท่านี้ แล้วพบกันใหม่ในหัวข้อต่อไปนะคะ ขอบคุณค่ะสำหรับการติดตามและอ่านจนจบนะคะ ด้วยความปรารถนาดีและความห่วงใยจากใจค่ะเครดิตเครดิตเว็บแต่งภาพ: canva.comเครดิตภาพ:ภาพปก: johnhain/Pixabay.comภาพที่ 1: Activedia/Pixabay.comภาพที่ 2: RosZie/Pixabay.comภาพที่ 3: RosZie/Pixabay.comภาพที่ 4: geralt/Pixabay.comบทความอื่นๆ ที่น่าสนใจของผู้เขียน อยากแนะนำให้ลองอ่านนะคะ...https://news.trueid.net/detail/omRel0kY16B7https://women.trueid.net/detail/k89eZjwomvw8https://news.trueid.net/detail/Q0gwGB8vXOL0https://news.trueid.net/detail/9PXM0N21Kdm5https://news.trueid.net/detail/B1OWnzWyg241 เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !