รีวิวหนังสือ: ปีศาจตัวนั้นคือฉันเอง ไม่ใช่นิยายแฟนตาซี ไม่ใช่เรื่องราวลึกลับเหนือธรรมชาติ แต่กลับเป็นกระจกบานหนึ่งที่สะท้อนจิตใจมนุษย์อย่างตรงไปตรงมา เจ็บปวด และซื่อตรงกับความจริงมากเกินกว่าที่หลายคนอาจอยากจะยอมรับ หนังสือเล่มนี้ไม่ใช่เรื่องสยองขวัญ ไม่ใช่แฟนตาซี ไม่มีผี ไม่มีฆาตกร แต่ความน่ากลัวของมันอยู่ที่ “ความจริง” ที่ถูกพูดถึง เมื่อชีวิตของเรากำลังเผชิญกับความเปลี่ยนแปลงในชีวิต ทั้งความสัมพันธ์ที่ล้มเหลว ปัญหาภายในครอบครัว และความรู้สึกไร้ค่าในตัวเอง เราพยายามใช้ชีวิตให้ "ดี" ตามมาตรฐานสังคม แต่ลึกๆ แล้ว เรากลับเต็มไปด้วยความสับสน อารมณ์แปรปรวน และคำถามที่ไม่มีใครตอบได้ วันหนึ่ง เราเริ่มได้ยินเสียงหนึ่งในหัว เสียงที่คอยตอกย้ำว่าเราไม่ดีพอ เสียงที่เยาะเย้ย คอยผลักเราให้จมลงไปในหลุมดำของความคิด เสียงนั้น...คือปีศาจในตัวเราเอง เป็นหนังสือที่อ่านง่าย เพราะผู้เขียนใช้ภาษาที่เรียบง่ายแต่เฉียบคม แฝงไปด้วยปรัชญา ความจริง และคำถามที่กระตุ้นให้ผู้อ่านหันกลับมาทบทวนตัวเอง เป็นการเล่าเรื่องของเหล่าปีศาจที่จะเกิดขึ้นในชีวิต เช่น ปีศาจการเงิน,ปีศาจความรัก,ปีศาจการเรียน,ปีศาจครอบครัว เป็นต้น หนังสือทำให้เราได้รู้จักกับปีศาจและแนะนำวิธีที่จะกำจัดมันหรือยอมรับมัน แง่คิดที่ได้จากหนังสือ คือไม่มีใครหนีเงามืดของตัวเองพ้น แต่เราเลือกจะอยู่กับมันอย่างเข้าใจได้ และการยอมรับด้านที่ไม่สวยงามของตัวเอง คือก้าวแรกของการเยียวยา ความเจ็บปวดไม่ใช่สิ่งที่ต้องลบ แต่คือสิ่งที่ต้องเรียนรู้จะอยู่ร่วมกับมัน หนังสือไม่ได้สอนให้เรา “กำจัด” หรือ “เอาชนะ” ความมืดในใจ เพราะผู้เขียนเชื่อว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของความเป็นมนุษย์ สิ่งที่เราทำได้ คือการเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันอย่างไม่ตัดสิน“เราไม่จำเป็นต้องเป็นแสงสว่างตลอดเวลา เราแค่ต้องไม่ทิ้งตัวเองไปในความมืด” และหากเรายอมรับด้านที่ไม่สมบูรณ์ของตัวเอง นั้นคือจุดเริ่มต้นของการรักตัวเอง เพราะไม่มีใครบนโลกที่ไม่เคยรู้สึกผิด ไม่เคยสับสน หรือไม่เคยเกลียดตัวเอง แต่ความอ่อนแอเหล่านั้นไม่ใช่สิ่งที่ต้องซ่อน แต่มันคือสิ่งที่ทำให้เราเข้าใจคนอื่นลึกซึ้งยิ่งขึ้น อ่านหนังสือเล่มนี้แล้วทำให้เรามี“ความกล้า” เพราะผู้เขียนได้พาเราลงไปสำรวจจิตใจมนุษย์ในมุมที่เปราะบางที่สุด เช่น กล้าพูดถึงอาการซึมเศร้าและความคิดทำร้ายตัวเองอย่างตรงไปตรงมา หรือกล้ายอมรับว่า “ความดี” ที่เราพยายามสร้าง บางครั้งก็มีจุดเริ่มต้นจากความกลัว และกล้าชี้ให้เห็นว่า บางครั้งการเป็น “คนดี” ก็ไม่ได้แปลว่าเราจะ “รักตัวเอง” ได้เสมอไป ปีศาจในเรื่อง ไม่ได้แสดงตัวออกมาแบบตัวร้ายในนิยาย แต่มันแทรกอยู่ในความคิดประจำวัน การตัดสินใจเล็กๆ ไปจนถึงวิธีที่เราพูดกับตัวเองเวลาทำผิดพลาด มันน่ากลัวมากเพราะมัน คือตัวเราเอง หนังสือปีศาจตัวนั้นคือฉันเอง ไม่ใช่หนังสือที่อ่านแล้ว “หายเศร้า” หรือ “เจอทางออก” ทันที แต่มันเป็นเหมือนเพื่อนเงียบๆ ที่นั่งอยู่ข้างๆ ตอนที่เรากำลังไม่ไหว มันไม่สอนเราให้เป็นคนเข้มแข็ง แต่มันช่วยให้เรายอมรับว่า “การไม่ไหว” ก็ไม่เป็นไร และที่สำคัญที่สุด มันทำให้เราเข้าใจว่า “ปีศาจ” ไม่ได้มีไว้เพื่อกำจัด…แต่มันมีไว้เพื่อกอด เพราะปีศาจตัวนั้นคือฉันเอง... ผู้เขียน : MAY-I สำนักพิมพ์ : OpenDurian ภาพโดย NattawadeeJenny(ผู้เขียน) เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !