สมัยก่อนเรามักจะได้รับการสอนมาว่าจงอย่าเก่งแบบเป็ด ทำอะไรให้ชำนาญแล้วให้มันโดดเด่นด้านเดียวไปเลย จะได้เป็นคนที่มีคุณค่า ใครก็อยากจ้างเราไปทำงาน เพราะเรามีความเชี่ยวชาญที่คนอื่นยากที่จะมี ปัจจุบันนี้การสอนถูกปรับเปลี่ยนไป เมื่อทุกคนเข้าถึงการศึกษาง่ายขึ้น ความชำนาญที่เรามี คนอื่นเขาก็ทำได้ ทำเป็น มีคุณภาพเหมือนกัน ดังนั้น เราจึงต้องเป็นเป็ดที่ทำได้หลายอย่าง สิ่งที่ทำก็ต้องมีคุณภาพอย่างชำนาญด้วย นำความชำนาญดังกล่าวมาบูรณาการในโลกการทำงานของเรา จะได้มีทางออกของปัญหาที่สร้างสรรค์จากความชำนาญสาขาอื่นที่เข้ามาเกี่ยวข้องนั่นเอง Pat Flynn ผู้เขียนหนังสือเล่มนี้จะมาเปิดโลกทัศน์ของคนที่เก่งเยี่ยงเป็ด เรียนรู้เร็ว และเอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์ (อย่างที่เกิดการระบาดโควิด 19 ซึ่งการทำงานเป็นหลายอย่างคือทางออก) แปลโดย ปฏิภาณ กุลวพันธ์ ความรู้ความประทับใจที่ได้ในมุมมองของครีเอเตอร์ ได้เรียนรู้ว่าคนเก่งแบบเป็ดมักไม่น่าเบื่อ เพราะเป็นคนมีทักษะที่หลากหลาย (มีของ) สิ่งนี้เป็นผลดีต่อชีวิต เพราะประยุกต์ใช้ทักษะจากศาสตร์ต่างๆได้หลากหลายมาแก้ปัญหาที่เกิดขึ้น ได้เรียนรู้ว่า 5 กฎเหล็กเปลี่ยนคุณเป็นสุดยอดคนเก่งกว้าง1.เรียนรู้ทักษะหลายด้านเพื่อใช้ร่วมกัน เก่งกว้างดีกว่าเก่งลึก2.จงเป็นคนเก่งลึกในระยะสั้น แล้วพัฒนาให้ได้ทักษะ 1-2 ด้านต่อครั้ง3.จำกัดความเก่งแต่ละด้านอยู่ที่ 80% ถ้ามากกว่านั้นจะกลายเป็นคนเก่งลึก ซึ่งมันก็ดี แต่เราจะเก่งเรื่องอื่นได้ยาก4.โฟกัสเฉพาะทักษะจำเป็นตามที่ตั้งเป้าไว้5.ฝึกฝนโดยเพิ่มระดับความยากทีละขั้น เพื่อที่เราจะได้เก่งขึ้นจริง ได้เรียนรู้ว่าการเรียนรู้ทักษะหลายด้านก็เหมือนกับแซนด์วิช แม้ส่วนประกอบจะไม่ได้มีอะไรที่พิเศษ แต่เมื่อทานรวมกันก็ให้รสชาติที่อร่อยได้ ทักษะก็เหมือนกัน ต้องสะสมมารวมกันแล้วประยุกต์ใช้แก้ปัญหาที่เกิดขึ้น ได้เรียนรู้ว่าการเป็นคนเก่งกว้าง เก่งหลายเรื่องมักใช้เวลามาก การบริหารเวลาจึงเป็นสิ่งจำเป็น ทั้งนี้การเสียสละอิสระบางส่วนก็เพื่อแลกกับพัฒนาการที่ดีในระยะยาว ได้เรียนรู้ว่าอย่ามัวฝึกในสิ่งที่ตัวเองแก่งอยู่แล้ว แต่หาวิธีกระตุ้นตัวเองให้ได้ใช้ความสามารถ หรือทำในสิ่งที่ยังไม่เก่งด้วย (ซึ่งเป็นสิ่งที่เราอยากเก่ง) เราจึงต้องหาทางเพิ่มความถี่ในการฝึกฝน เพิ่มระดับความยาก ผลักดันตัวเองโดยไม่เกินระดับความสามารถของตัวเอง ได้เรียนรู้ว่าทักษะในโลกนี้แบ่งเป็น 3 ประการ ทักษะพื้นฐาน คือทักษะที่ทุกคนจำเป็นต้องใช้ไม่ว่าจะอยู่ในวงการไหนก็ตาม ทักษะที่สนใจ คือทักษะที่เราชอบและอยากทำด้วยใจรัก ทักษะจำเป็น คือทักษะที่ใช้เพื่อเลี้ยงชีพจากความสนใจของเรา ทั้งสามทักษะนี้ถ้าหาจุดร่วมมาผสมผสานกันได้จะเป็นเรื่องที่ดี ได้เรียนรู้ว่าสิ่งที่คนเก่งกว้างต้องมีคือความมีระเบียบวินัยในการฝึกฝน มีสมาธิกับสิ่งสำคัญ มีเหตุผล ช่วยให้ความคิดของเรามีระเบียบ นอกจากนี้ยังต้องโน้มน้าวผู้คนเป็นเพื่อให้คนอื่นเห็นด้วยกับแนวทางของเรา ตัวเราเองก็ต้องมีความเชื่อที่จะนำแนวทางดังกล่าวเดินไปสู่เส้นทางที่ใช่ หากไร้ซึ่งความเชื่อจะยืนระยะอยู่ได้ไม่นาน ได้เรียนรู้ว่าเราไม่มีทางหาเวลาฝึกได้หากยังมีข้ออ้าง ทักษะหลายด้านต้องลงมือปฏิบัติจริงมากกว่าหาข้อมูลอ่านเอง ทั้งนี้ไม่มีใครฝึกฝนสิ่งต่างๆอย่างมีประสิทธิภาพและได้ผลลัพธ์สมบูรณ์แบบ แต่ทุกคนก็ควรพยายามทำให้เต็มที่มากที่สุด ได้เรียนรู้ว่าความจริงแล้วความสุขกับความสำเร็จนั้นไปด้วยกันได้ น่าเสียดายที่หลายคนต้องสังเวยความสุขเพื่อให้ได้มาซึ่งความสำเร็จ นี่จึงเป็นเหตุผลให้คนเก่งกว้างกลายเป็นคนที่มีความสุขมากกว่า ได้เรียนรู้ว่าคนเก่งกว้างมีแนวโน้มจะอยากทำทุกๆอย่างให้เก่งขึ้น เพราะพวกเขาสนใจหรือเห็นประโยชน์จากสิ่งต่างๆรอบตัวไปหมด ในทางกลับกันคนเก่งลึกจะคอยเปรียบเทียบตัวเองกับผลลัพธ์อยู่เสมอ พวกเขาเอาความทุกข์มาเป็นส่วนหนึ่งของระบบพัฒนาตัวเอง แต่คนเก่งกว้างจะไม่มามัวนั่งกังวลกับผลลัพธ์ พวกเขามีความสุขกับการมีส่วนร่วมและพัฒนาตัวเองเมื่อทำสิ่งที่ดี ได้เรียนรู้ว่านักกีฬาต้องมีร่างกายที่สมบูรณ์เพื่อจะได้เป็นคนเก่งมากๆในกีฬาชนิดนั้น บางครั้งอาจต้องแลกกับความเสี่ยงจากอาการบาดเจ็บ นี่คือราคาที่ต้องจ่ายเพื่อแลกกับการเป็นคนที่เก่งที่สุด ตรงกันข้าม คนเก่งกว้างจะไม่เจอปัญหาพวกนี้ พวกเขาไม่ได้เก่งที่สุดอยู่แล้วจึงไม่จำเป็นต้องเอาอะไรไปเสี่ยง ถ้าพวกเขาอยากเพิ่มความแข็งแรงด้วยการออกกำลังกาย พวกเขาก็จะไม่ถึงขั้นทำร้ายร่างกาย ได้เรียนรู้ว่าเวลาเราตั้งใจพัฒนาทักษะสักอย่างหนึ่ง ต้องทำใจที่จะเสียทักษะด้านหนึ่งไปนิดหน่อย เพื่อแลกกับทักษะใหม่เข้ามา แต่ถ้าเราไม่ได้ปล่อยให้ทักษะที่มีลดลงตลอดไป เมื่อเรากลับมาพัฒนาทักษะนั้นอีกครั้ง เรามีสิทธิ์พัฒนามันได้ดีกว่าเดิม ได้เรียนรู้ว่าสมาธิช่วยให้เราฉลาด สมาธิช่วยให้เราสนใจกับสิ่งสำคัญได้ดีและยับยั้งความอยากได้ ช่วยให้เราไม่ทำเรื่องที่รุนแรงเพื่อสนองความอยากนั้น อีกทั้งสมาธิช่วยให้เราทำงานอย่างมีระเบียบวินัย ได้เรียนรู้ว่าข้อแตกต่างระหว่างผู้ชนะและผู้แพ้ คือผู้ชนะจะสามารถบังคับตัวเองไปทำงาน ไปออกกำลังกายได้ ส่วนผู้แพ้จะผัดวันประกันพรุ่งล้มเลิกก่อนที่งานจะสำเร็จ ข้อแตกต่างส่วนหนึ่งเกิดจากระเบียบวินัยและสมาธิ และนี่คือสิ่งที่คนแบบเป็ดมักจะเป็นกันเพื่อที่จะเรียนรู้ในการมีความสามารถที่หลากหลายโดยไม่ยึดติดกับทักษะใดทักษะหนึ่ง เรียกว่าเป็นเซียนเป็ดเลยทีเดียว Patt Flynn เองก็เป็นนักธุรกิจด้วย การมีความสามารถหลายอย่างเพื่อปรับตัวตามสภาวะแวดล้อมก็เป็นสิ่งจำเป็น จะได้เอาตัวรอดในภาวะปัจจุบันได้ สุดท้ายนี้ Pat Flynn ก็ฝากเอาไว้ว่า”เราไม่จำเป็นต้องเป็นคนเก่งที่สุดในโลกเพื่อประสบความสำเร็จ ไม่จำเป็นต้องเป็นที่หนึ่ง เพื่อสร้างชื่อเสียง ฐานะ หรือเพื่อหาความหมายของชีวิต เราแค่ต้องเก่งให้มากพอในหลายทักษะ แล้วค่อยนำทักษะที่มีมาใช้ร่วมกันเพื่อสร้างความสำเร็จให้กับตัวเอง” เครดิตภาพภาพปก โดย wirestock จาก freepik.comภาพที่ 1 และ 2 โดยผู้เขียนภาพที่ 3 โดย freepik จาก freepik.com ภาพที่ 4 โดย wayhomestudio จาก freepik.com บทความอื่นๆที่น่าสนใจ รีวิวหนังสือ THE COMPOUND EFFECT สะสมนิสัยเล็กๆ สร้างความสำเร็จให้ทวีคูณรีวิวหนังสือ ครีมชั้นบน โดย พลอย เช่รีวิวหนังสือ ชีวิตสู้กลับแบบนี้ต้องทำไงรีวิวหนังสือ ทำงานยังไงให้คุณมีมูลค่าสูงสุดในองค์กรรีวิวหนังสือ คนเก่งเขาก็ทำงานให้ง่ายแบบนี้แหละเปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !