สวัสดีค่ะคุณผู้อ่านทุกท่าน วันนี้นะคะผู้เขียนเพิ่งจะผ่านการเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตร ประจำปีการศึกษา 2561 ระดับมหาบัณฑิต (ปริญญาโท) มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี (มทส) วันศุกร์ที่ 29 พ.ย.2562 มาหมาดๆเลยค่า ก็เลยอยากจะมาเขียนเล่าประสบการณ์ การเรียนต่อในระดับปริญญาโท ในหลายๆด้าน ว่าชีวิตบัณฑิตเหล่านี้เขาผ่านอะไรกันมาบ้าง ให้ได้อ่านกันค่ะ ภาพจาก The creative exchange เว็บไซต์: Unsplash ทำไมถึงตัดสินใจเรียนต่อในระดับปริญญาโท? ก่อนอื่นนะคะต้องขอเล่าให้ฟังค่ะว่าที่ มทส ในระดับปริญญาตรีจะมีระบบสหกิจศึกษา คือเมื่อนักศึกษาใกล้เรียนจบแล้วจะต้องออกสหกิจศึกษา ณ สถานประกอบการ เพื่อให้นักศึกษาได้เรียนรู้การทำงานจริงก่อนที่จะเรียนจบและออกไปทำงาน เนื่องจากตัวผู้เขียนเรียนสาขาวิชาวิศวกรรมเกษตรและอาหาร จึงเลือกสถานประกอบการที่เป็นโรงงานผลิตอาหาร ด้วยความที่เป็นระบบโรงงานก็จะต้องเข้า-ออกงานเป็นเวลา และก็จะเห็นเครื่องจักร บรรยากาศการทำงานแบบเดิมๆ ซ้ำๆ ทุกวัน สำหรับตัวผู้เขียนแล้ว รู้สึกไม่ชอบกับสิ่งแวดล้อมแบบนี้เลย อันนี้ไม่ได้ว่าโรงงานไม่ดีนะคะ เพียงแต่นิสัยส่วนตัวไม่ชอบแบบนี้เฉยๆ และนั่นก็เป็นเหตุผลหนึ่งที่ยังไม่อยากออกไปทำงาน และเลือกที่จะเรียนต่อด้วยเหตุผลอีกหนึ่งข้อคือได้ทุนเรียนต่อค่ะ ภาพจาก Ibrahim Rifath เว็บไซต์ Unsplash ได้ทุนอะไรศึกษาต่อ? ในการศึกษาต่อในระดับปริญญาโท แน่นอนค่ะว่าต้องใช้เงินประมาณเกือบสองแสนบาท ซึ่งผู้เขียนเองก็เพิ่งเรียนจบและที่บ้านก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร ดังนั้นการได้รับทุนศึกษาต่อจึงเป็นโอกาสที่ดีอย่างหนึ่งในชีวิตเลยค่ะ ทุนที่ได้รับคือ ทุนกิตติบัณฑิต (จริงๆการเรียนต่อที่มทสมีทุนเยอะมาก ไว้จะมาเขียนให้อ่านกันนะคะ) ซึ่งทุนนี้จะได้รับการยกเว้นค่าหน่วยกิต (หน่วยกิตละ 2,400 บาท) ค่าบำรุงมหาวิทยาลัย (20,000 บาท/ปี) ค่าบำรุงกิจกรรมนักศึกษา (400 บาท/ปี) และได้รับเงินเดือน 10,000 บาท แต่ไม่มีอะไรได้มาฟรีค่ะ ผู้ได้รับทุนจะต้องช่วยสอนในรายวิชาปฏิบัติการ 8 ชม/สัปดาห์ ซึ่งก็ทำให้มีโอกาสได้สอนแลบนักศึกษาปริญญาตรีด้วยค่ะ ซึ่งอันนี้ช่วยฝึกทักษะในหลายๆด้าน เช่น การพูด การสื่อสารเพื่อให้ผู้เรียนเข้าใจ ภาวะด้านอารามณ์ การตัดสินใจ เป็นต้นค่ะ ในตอนแรกบอกเลยค่ะว่าหนักมาก เพราะการสอนคนอื่นให้เข้าใจเราก็จะต้องเตรียมตัวเป็นอย่างดี และต้องใช้เวลาสักพักเลยค่ะ นอกจากนี้นะคะทุนกิตติบัณฑิตยังมีเงื่อนไขในการจบคือ ต้อง ต้องไป conference ในระดับชาติหรือนานาชาติ ที่เกี่ยวข้องกับวิทยานพนธ์ อย่างน้อย 1 ครั้งก่อนที่จะสอบจบได้จะต้องมีผลงานตีพิมพ์ในวารสารวิชาการระดับชาติหรือนานาชาติ อย่างน้อย 1 เรื่อง ขอบอกเลยค่ะว่าหินมาก มีเวลา 2 ปีในการทำวิทยานิพนธ์ สอนแลบ ไป conference ตีพิมพ์เปเปอร์ และช่วยงานวิจัยอาจารย์ บอกเลยค่ะว่าเวลาในแต่ละวัน เดือน ปี ผ่านไปเร็วมาก แต่ชีวิตมาถึงขนาดนี้แล้วก็ต้องสู้ค่ะ ถอยไม่ได้ วันนี้ขอเล่าเท่านี้ก่อนนะคะ เดี๋ยววันหลังจะมาเล่าประสบการณ์อื่นๆให้ฟังค่ะ ว่าโหด และสนุกขนาดไหน บ๊ายบายนะคะทุกคน ^^