คุณเคยได้ยินวลีที่ชวนให้ขบขัน แฝงด้วยความหยอกล้อหรือไม่ครับว่า..."แค่จ้องตา ก็อาจทำให้ท้องได้"...ผมขอใช้เกียรติของนักเขียนที่ชื่อว่า "ต้นซาง" ยืนยันครับว่า...เกิดขึ้นได้จริง แต่ไม่ได้เกิดกับมนุษย์อย่างเราๆ นะครับ มีสิ่งมีชีวิตที่คู่กับคนไทย ที่เป็นสัตว์เลี้ยงแสนรักของเด็กๆ ตั้งแต่สมัยอดีตถึงปัจจุบัน และนั่นก็คือ..ปลากัด.. ครับ ที่คนอาจรู้จักในนามนักสู้ใต้ผิวน้ำ ที่อดีตกาลนั้น นำมากัดกันเพื่อเป็นกีฬาพื้นบ้านของไทย ซึ่งเขาเป็นนักสู้ผู้ยิ่งใหญ่ แต่ในปัจจุบันมีการพัฒนาสายพันธุ์จนเป็นปลากัดสวยงาม ที่โด่งดังไปทั่วโลก และธรรมชาติของสิ่งมีชีวิตชนิดนี้นั้น...พ่อ เป็นผู้เลี้ยงดูลูกน้อยของเขา ตั้งแต่ไข่จนกลายเป็นตัว "จากนักสู้ผู้ยิ่งใหญ่ ก็กลายเป็นพ่อที่แสนดี" ยังไงล่ะครับ จะเป็นอย่างไรต่อไปนั้น บทความนี้ผมจะพาทุกท่านไปดูกันแบบใกล้ชิด ก่อนอื่น ผมขอแนะนำพ่อพันธุ์ที่ผมมีในครั้งนี้ก่อนนะครับ เป็นพ่อพันธุ์ปลากัด Half Moom (ปลากัดหางพระจันทร์ครึ่งดวง) ครีบสั้น สีนำเงิน คาดแดง ซึ่งถ้าจะให้ผมประเมินเกรดน่ะเหรอครับ ผมให้เค้าประมาณ เกรด B ซึ่งเป็นปลาที่ผมไปพบเข้าที่ร้านขายสัตว์เลี้ยงใกล้ๆ บ้าน ที่อาศัยอยู่ในขวดแบนเล็กๆ ซึ่งผมได้ช่วยให้เขาได้มีพื้นที่อาศัยที่กว้างขวางขึ้น ได้กินอาหารสด เช่น ไรแดง ลูกน้้ำ และหนอนแดง และได้ขยายเผ่าพันธุ์ของเขาเอง ต่อไปก็จะขอแนะนำฝั่งแม่พันธุ์ของเราบ้างนะครับ เป็นแม่พันธุ์ปลากัด Half Moon ครีบยาว สีสันก็คล้ายๆ กับพ่อพันธุ์คือ สีน้ำเงินคาดแดง ก็มีขาวๆ ปน แต่ก็ไม่ได้ชัดเจนเหมือนสีธงชาตินะครับ หางฝั่งของแม่พันธุ์เป็นหางแตกช่อ สัดส่วนก็ใช้ได้ครับ มีความสมบูรณ์ เพราะเธอได้กินอาหารสด อย่างไรแดงที่อุดมไปด้วยคุณค่าทางอาหาร บำรุงร่างกาย และไข่ของเธอครับ (ในภาพจะเห็นเป็นจุดๆ) สีขาวอมชมพูนั่นแหละครับ และผมก็ได้เธอมาจากร้านขายสัตว์เลี้ยงร้านเดียวกับพ่อพันธุ์ ภาชนะที่ใช้ในการผสมพันธุ์ครั้งนี้ ผมใช้ตู้กระจกครับ เพื่อให้สามารถบันทึกภาพได้ และเห็นพัฒนาการของพ่อแม่พันธุ์ปลากัดทั้งสอง ด้วยตู้กระจกใสขนาดกว้าง 17 เซนติเมตร ยาว 35 เซนติเมตร และมีความสูง 21 เซนติเมตร แล้วผมก็เติมน้ำสะอาดเข้าไปครับ (น้ำประปาที่กักแล้ว 2 สัปดาห์) เพื่อให้คลอรีนเสื่อมสภาพเสียก่อน เติมไปที่ความสูงประมาณ 12 เซนติเมตร ครับ มีเหตุผลว่าเหตุใดต้องเติมน้ำเพียงเท่านี้ ก็เพราะในขณะที่ลูกปลาฟักเป็นตัวแล้ว จะดิ้นหลุดออกจากรัง แล้วก็ร่วงลงพื้น หากพ่อปลาตามเก็บไม่ทัน ลูกๆ ของเขาก็จะร่วงตายไปเป็นจำนวนมาก แต่หากปริมาณน้ำน้อย ลูกปลาจะสามารถพยุงตัวเองขึ้นมาหายใจได้ยังไงล่ะครับ จากนั้น เติมใบไม้แห้งเข้าไปครับ ผมใช้ใบตองครับ เพื่อปรับสภาพน้ำให้มีฤทธิ์เป็นเบสอ่อนๆ และสีเหลืองของใบตอง ให้สารแทนนิน ซึ่งเป็นส่วนสำคัญในการป้องกันการติดเชื้อของปลาได้ครับ แต่อย่าใส่เยอะนะครับ เพราะเวลาเพาะพันธุ์นั้น หากลูกปลาฟักเป็นตัวจะต้องการออกซิเจนในน้ำมาก แล้วผมก็ตัดก้นแก้วนึกออกมั้ยครับ...แก้วจะสามารถครอบแม่พันธุ์ไว้ภายใน ด้วยสภาพน้ำ และอุณหภูมิเดียวกับพ่อพันธุ์ที่อาศัยอยู่ด้านนอก แล้วกระบวนการเกี้ยวพาราสีก็จะเกิดขึ้น การจ้องตาก็เกิดขึ้น ผมขอท้าวความถึงตอนต้นเรื่องที่เกริ่นไว้ว่า แค่จ้องตาก็ท้องได้ เพราะพฤติกรรมดังกล่าว ช่วยเร่งฟีโรโมนให้ไข่ของแม่พันธุ์สุกเร็วขึ้นนั่นเอง ส่วนไข่นั้น ปกติก็ผลิตเองได้ แต่ช้าหน่อยเท่านั้นเอง....อีก 1 ส่วนสำคัญที่ต้องเทียบปลา ก็เพื่อให้เกิดความคุ้นชิน และลดการก้าวร้าวของพ่อพันธุ์ ซึ่งอาจไล่กัดแม่พันธุ์จนบาดเจ็บได้ แล้วผมก็ตัดแผ่นพลาสติก ขนาดกว้าง 3 เซนติเมตร และยาว 5 เซนติเมตร จำนวน 2 แผ่น วางลอยอยู่บนผิวน้ำเพื่อให้พ่อพันธุ์ใช้ในการสร้างรัง การใช้พลาสติกใสทำให้เราเห็นว่า ขนาดของรังเพียงพอต่อการผสมพันธุ์แล้วหรือยัง ผมใช้เวลาเทียบคู่ พร้อมให้อาหารอย่างสมบูรณ์ เป็นเวลา 10 วัน การเกี้ยวพาราสี ก็เกิดขึ้นตลอดทั้งวัน และระหว่างนั้นพ่อปลาก็จะฮุบเอาอากาศเข้ามาผสมกับน้ำลายตัวเองเพื่อบ้วนออกมาเป็นหวอดเกาะติดใต้แผ่นพลาสติกใส่ ที่ผมตัดลอยไว้บนผิวน้ำ ซึ่งก็ใช้เพื่อทำเป็นรังในการเก็บไข่และฟักเป็นตัวของลูกๆ พวกเขาครับ ดูเหมือนว่า ขนาดรังที่พ่อปลาสร้างก็มีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และมากพอที่จะเก็บไข่เพื่อฟักเป็นตัวแล้ว ส่วนแม่พันธุ์ก็ท้องอูมและเริ่มว่ายปรี่เข้าหาพ่อพันธุ์เรื่อยๆ อย่างเห็นได้ชัด ซึ่งในวันต่อไป ผมจะเริ่มปล่อยให้พ่อแม่พันธุ์ได้อยู่ด้วยกันตามลำพังครับ ผลจะเป็นอย่างไร โปรเจคนี้จะสำเร็จหรือไม่ พ่อแม่พันธุ์เขาจะทำอย่างไรกันต่อไป ขอฝากติดตาม Ep.2 นะครับ ซึ่งผมจะเขียนบทความติดตามต่อไป ไม่ว่าจะสำเร็จหรือไม่ก็ตาม ท้ายนี้ขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่านนะครับ.....ฝากติดตามและให้กำลังใจพ่อที่แสนดีนี้ด้วยนะครับต้นซาง5 มีนาคม 2566หน้าปกและภาพประกอบโดย ต้นซาง.(ผู้เขียน)ตกแต่งภาพหน้าปก และภาพประกอบโดย แอพแต่งรูป Polish.เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !