สวัสดีจ้าทุกคน...ผู้เขียนจะมาแชร์ประสบการณ์ของตัวเองเกี่ยวกับมาช่วยงาน Event สำคัญเป็นครั้งแรก นั่นก็คือ...การแข่งขันกีฬาสาธิตสามัคคี ครั้งที่ 42 หรือ "อินทนิลเกมส์" ระหว่างวันที่ 18-24 ธันวาคม 2560 ที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน จ.นครปฐม ซึ่งรวมนักกีฬาของโรงเรียนสาธิตทั่วประเทศมาชิงชัยกัน และเป็นมหกรรมกีฬาที่ดังที่สุดในประเทศไทย นอกจากกีฬาแห่งชาติ กีฬาเยาวชนแห่งชาติ กีฬานักเรียนนักศึกษาแห่งประเทศไทย และกีฬาชิงแชมป์ประเทศไทย ใครที่ติด 1 ใน 3 ของแต่ละชนิดกีฬาสามารถเอาผลงานยื่นเพื่อเข้าศึกษาต่อในระดับมหาวิทยาลัย ที่ใคร ๆ เขาเรียกกันว่า เอาเกียรติบัตรไป "ยื่นโควตานักกีฬา" ได้อีกด้วยภาพนี้เป็นภาพเตรียมสถานที่ในการจัดการแข่งขัน ที่สนามกีฬาจังหวัดนครปฐม สนามที่นี่ใหญ่มาก ใหญ่กว่าสนามฟุตบอลมหาวิทยาลัยอีก ซึ่งอยู่ในโซนมหาวิทยาลัยเลย ที่ใคร ๆ เรียกกันสั้น ๆ ว่า "สนามประมง" เพราะว่าอยู่ใกล้ ๆ คณะประมง หรือวิทยาลัยการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ กำแพงแสนนั่นเอง ผู้เขียนเป็นหนึ่งใน Staff ของนิสิตที่ช่วยงานในการแข่งขันครั้งนี้ด้วย จึงได้มีโอกาสเห็นภาพนั้นด้วยตนเอง ซึ่งอยู่ในช่วงวันจริง และพิธีเปิดการแข่งขันจะเปิดช่วงค่ำ ๆ ตอนนั้นคนต้องเยอะแน่นอน มีทั้งนักกีฬา โค้ช Staff และผู้ปกครองผู้เขียนอยู่ในทีม Staff ฝ่ายสิทธิประโยชน์ จะมีเจ้าหน้าที่โรงเรียนสาธิตตามไปดูแล หน้าที่หลักคือ ขายของที่ระลึกประจำมหกรรมกีฬานี้ ไม่ว่าจะแก้ว ขวดน้ำ เสื้อ พวงกุญแจ แม้กระทั่งตุ๊กตาไก่ ผู้เขียนชอบเรียกตัวมีหงอนว่าพ่อไก่ แล้วตัวพ่อไก่ต้องแบ่งไว้พร้อมกับมอบเหรียญรางวัล ผู้เขียนเริ่มงานตั้งแต่ 8 โมงเช้าจนถึง 20.00 น. ซึ่งปฏิบัติงานระหว่างวันที่ 18-24 ธันวาคม เป็นเวลาที่อยู่ในช่วงนักกีฬาทำการแข่งขัน และเก็บของ ในส่วนวันของสิทธิประโยชน์จะทำงานกันตั้งแต่เปิดพิธีการแข่งขันจนกระทั่งปิดการแข่งขันนั่นแหล่ะ แล้วแต่ว่าพี่เจ้าหน้าที่จะแบ่งไปขายที่ไหนบ้าง รวมทั้งเช็คราคา และเช็คจำนวนของในที่จุดแยกสินค้าที่ระลึกต่าง ๆ ว่าของมีครบไหม ขาดเหลืออะไรบ้างก่อนที่โรงเรียนสาธิตฯ มหาวิทยาลัยนเรศวรจะรับไม้ต่อ ต้องบอกเลยว่าตุ๊กตาไก่ขายดีเป็นเทน้ำเทท่ากว่าของที่ระลึกอื่น ๆ เนื่องด้วยตุ๊กตาไก่เป็นมาสคอต (Mascot) ประจำการแข่งขัน ที่มาก็มาจากไก่พันธุ์เนื้อที่มีชื่อเสียงที่สุดในกำแพงแสน นั่นก็คือ "ไก่ตะเภาทอง" เป็นไก่ลูกผสมระหว่างพันธุ์สามเหลืองและไก่พื้นเมือง แล้วทางนักวิจัยทางเกษตรของมหาวิทยาลัยได้ปรับปรุงสายพันธุ์ขึ้นมาเพื่อให้ทนต่อโรค เนื้อแน่น โตเร็ว เลี้ยงง่าย จึงกลายเป็นไก่ตะเภาทอง และพันธุ์ไก่นี้ราคาถูกกว่าไก่ธรรมดามาก จึงเอามาเป็นมาสคอตประจำการแข่งขันนี้ นึกชื่อไก่ตะเภาทองแล้ว เห็นละหิวไก่ทันใดนั่นเป็นประสบการณ์สองปีที่จำไม่ลืมว่า เคยมาช่วยมหกรรมกีฬาที่ใหญ่ที่สุดของประเทศอย่างกีฬาสาธิตสามัคคี นอกจากได้เห็นเรื่องราวต่าง ๆ แม้ไม่ได้อยู่ในสนาม แต่ก็ได้เห็นความเป็น Teamwork ตั้งแต่สมัครเข้าผ่านระบบออนไลน์ จนกระทั่งปิดการแข่งขัน ได้เรียนรู้ความเฮฮาจากเพื่อนต่างคณะที่เป็นทีมเดียวกันกับเรา และได้เห็นมุมมองใหม่ ๆ อีกมากมายที่ผู้เขียนไม่อาจอธิบายได้เป็นประโยคได้ บอกได้คำเดียวว่า...มันสุดยอดจริง ๆ แต่ยอมรับว่าถ้าไม่ติดตรงที่ใกล้สิ้นเดือนเหมือนสิ้นใจในตอนนั้น คงได้หิ้วของฝากจาก "อินทนิลเกมส์" กลับมาฝากคนที่บ้านอย่างแน่นอน ผู้เขียนต้องขอจบบทความเพียงเท่านี้...สวัสดีจ้า :)หมายเหตุรูปทุกรูปรีวิวเอง ถ่ายเองทั้งหมด ใช้เพื่อเป็นสื่อในการเสนอบทความนี้เท่านั้น ใครจะก็อปภาพกรุณาขออนุญาตผู้เขียนก่อนนะจ๊ะ...พลีสสส