ฉันไม่เคย “ทนรอ” น้ำในหม้อต้มน้ำไฟฟ้าเดือดได้ ต้องเดินหนีไปทำอะไรระหว่างนั้นเสมอ การ “ทนรอ” อาหารอุ่นในไมโครเวฟเป็นเรื่องยาวนานเกินไป จนต้องหนีไปออกกำลังกายเพื่อไม่ให้หงุดหงิดคุณรู้สึกเหมือนฉันไหม ยิ่งทุกอย่างอัพสปีดเร็วขึ้นเท่าไหร่ ความอดทนก็ยิ่งเคลื่อนหนีจากเราไปวันละนิดไม่เชื่อแค่เราเท่านั้น งานวิจัยที่ทำในหมู่ชาวผู้ดีอังกฤษ 2,000 คนช่วยยืนยัน ว่าเราต่างมาถึงยุคที่เกลียดชังการรอคอยเข้าเส้น ทักษะการอดใจรอของเราลดทอน อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนในประวัติศาสตร์มนุษยชาติผลวิจัยไม่มีอะไรเซอร์ไพรส์ มันแค่คอนเฟิร์มในสิ่งที่เราเป็นกัน นั่นคือการกลายเป็นคนที่มีความอดทนสั้น แค่เจอสถานการณ์ที่ต้องรอไม่กี่วินาทีก็ “ขึ้น” แล้วมาดูจำนวนวินาทีที่ทำให้กลุ่มทดลองรู้สึกว่าช่างยาวนานจนชักจะหงุดหงิด (แล้วนะ)รอหน้าเว็บเพจโหลด 16 วินาทีช่วงเวลาที่หาปากกาไม่เจอ 18 วินาทีรอหมึกที่เขียนบนการ์ดอวยพรแห้งสนิท 20 วินาทีรอไฟแดงเปลี่ยนเป็นเขียว 25 วินาทีรออาหารมาเสิร์ฟ 14 นาทีความหงุดหงิดพวกนี้ฉันว่าคนรุ่นเราคงเป็นกัน แต่ที่ฉันว่าเริ่ม “เกินเบอร์” มากไปคือ เมื่อเราหงุดหงิดกับอะไรที่เกี่ยวข้องกับเรื่องสบาย ๆ หรือผ่อนคลายอารมณ์นี่ล่ะกลุ่มทดลองชาวอังกฤษที่รื่นรมย์กับการจิบชาเป็นที่สุด สารภาพว่าเริ่มหัวเสียถ้ารอน้ำเดือดเกิน 28 วินาที (นี่ยังไม่ได้ล้วงลึกว่าถ้านมหมดหรือโหลน้ำตาลหายไป อะไรจะเกิดขึ้น)ก็อย่างที่ฉันเป็นนั่นแหละ แค่รอน้ำเดือดเพื่อมาชงกาแฟจิบสบาย ๆ ทำไมเราถึงยังรู้สึกว่ามันเสียเวลาชะมัดสิ่งที่น่าเป็นห่วงคือความอดทนของเราน้อยลง ทั้งที่ชีวิตเราต้องการความอดทนที่มากขึ้นในชีวิตประจำวันเราต้องยืนรอรถประจำทาง ต่อคิวขึ้นรถไฟฟ้า ต่อคิวซื้อสินค้า รอคอยโทรศัพท์ รอคอยคนมารับสาย รอคอยคนมาส่งของ อดทนรอเพื่อนที่ไม่เคยตอบไลน์ อดทนกับอารมณ์ร้อนของเจ้านาย อดทนกับเพื่อนร่วมงานที่เอาเปรียบ อดทนกับลูกค้าที่จู้จี้จุกจิก อดทนอ่านบทความที่ยาวเกิน 20 บรรทัด อดทนรอผลลัพธ์การลงทุนความอดทนจำเป็นขึ้นทุกวัน แต่เรากลับสูญเสียทักษะอันสำคัญนี้ไปเรื่อย ๆไม่แน่นะในอนาคต คนที่มีความอดทนสูงอาจกลายเป็นเผ่าพันธุ์หายาก จนกลายเป็นบุคคลที่มีความต้องการมาก ถึงขนาดองค์กรต้องควานหาและแย่งชิงนับว่าโชคดีที่ความอดทนเป็นของที่ฝึกให้เกิดมีขึ้นได้ ลองคิดว่าในยามที่คุณจอดรถที่สี่แยกไฟแดง ระหว่างที่รออย่างโมโหว่าเมื่อไหร่ไฟจะเขียว คุณจะเลือกหงุดหงิดก่นด่าหรือกดแตรไล่รถที่แทรกมาข้างหน้า เพื่อให้ลูกของคุณที่นั่งข้าง ๆ จดจำและเลียนแบบอารมณ์ของคุณไว้หรือจะเมินจากไฟแดงมาหาความสงบใจ ด้วยการหันมาพูดคุยหยอกล้อลูกคุณอย่างสนุกสนาน หรือเปิด Podcast ดี ๆ มีประโยชน์มาฟังให้รื่นรมย์วิธีที่ดีที่สุดคืออย่าไปคิดว่าช่วงเวลานั้นคือช่วงเวลาแห่งการรอ เลิกเอาใจไปโฟกัสกับการจบสิ้น แล้วคุณจะไม่รู้สึกว่ามันยาวนานฝึกเปลี่ยนช่วงเวลารอคอยให้เป็นเวลาสุขสันต์ เลิกเผามันไปกับความโกรธทุกวินาที เปลี่ยนทุกวินาทีนั้นให้เป็นสิ่งมีค่า ด้วยการหันเหไปสนใจสิ่งอื่นชั่วครู่การรอคอยนั้นสั้น ถ้าคุณไม่เฝ้าจับผิดมัน มันก็จะยิ่งจบไว รางวัลคือความรู้สึกโล่งใจ เหมือนที่อริสโตเติลบอกไว้ “ความอดทนนั้นขม แต่ผลของมันนั้นหวาน” เราเทรนกล้ามเนื้อร่างกายให้แข็งแรงขึ้นได้ด้วยฝึกใช้มันทุกวัน ความอดทนก็เช่นกัน คุณ “ยืดเหยียด” มันให้ยาวขึ้นได้แค่วันละหนึ่งวินาทีก็ฝึกไป สร้างกล้ามเนื้อความอดทนให้แข็งแรงให้ได้ เมื่อคุณมี “ระดับความอดทน” ที่ยาวนานกว่าใคร วันหนึ่งคุณจะสามารถนำไปใช้บรรลุเป้าหมายใหญ่ ๆ ในชีวิตคุณ!ขอบคุณภาพประกอบจากpixabayภาพที่ 3pexelsภาพหน้าปก / ภาพที่ 1 / ภาพที่ 2 / ภาพที่ 4 / ภาพที่ 5