ก่อนอื่นต้องขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมเป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดปทุมธานี ผมกับเพื่อนอีก 11 คนได้สอบรับทุนเป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยนที่ประเทศฟิลิปปินส์ เมื่อต้นเดือนมกราคม 2563 ในช่วงนั้นยังไม่มีข่าวเรื่องการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 แต่การเปิดเทอมที่ประเทศฟิลิปินส์ของเราก็มีเหตุให้เลื่อนออกไปเพราะภูเขาไฟระเบิดในระแวกใกล้เคียง หน้ากากอนามัยหายากมาตั้งแต่ตอนนั้น หลังจากนั้นเราก็ได้เรียนตามปกติ ระหว่างนั้นก็มีแผ่นดินไหวเบาบ้างแรงบ้าง ช่วงแรกพวกเราก็ตกใจเอามากๆ เพราะในชีวิตไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อน และเพื่อนชาวฟิลิปินส์น่ารักมาก และยังเป็นมิตรอีกด้วย ครั้งหนึ่งพวกเขาเคยพาผมกับเพื่อนไปเดินเที่ยวตลาดแล้วเลี้ยงของกินแต่เราก็พยายามจะเลี้ยงพวกเขากลับ พวกเขาไม่ยอมกลับบอกว่าบอกเต็มใจซื้อให้กินครับ พอเรียนได้ประมาณ 3 สัปดาห์ก็เริ่มมีข่าวเกี่ยวกับการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 เราก็ได้ป้องกันตัวด้วยการส่วมหน้ากากอนามัยซึ่งหาได้ยากมาก แต่ยังไม่ถึงกับต้องเว้นระยะห่าง การแพร่ระบาดของไวรัสโควิดเริ่มหนักขึ้นในช่วงสัปดาห์ที่ 8 หรือประมาณปลายด้วยมีนาคม พวกเราทั้ง 12 คนพักอยู่ที่โรงแรมในมหาวิทยาลัย และในช่วงนั้นเราต้องกักตุกอาหารหนักมากและกักตัวกันอยู่แต่บนโรงแรม เป็นเวลา 2 เดือน ซึ่งใน 2 เดือนนี้ พวกเราทั้ง 12 ห้ามออกนอกมหาวิทยาลัย สามารถออกไปซื้อข้าวของและอาหารได้แค่สัปดาห์ละ 1 วัน และยิ่งหนักขึ้นไปอีกในช่วงกลางเดือนเมษายน คือพวกเราห้ามออกจากมหาวิทยาลัยเลยแม้แต่วันเดียวก็ไม่ได้ การซื้ออาหารก็จะให้ทางสตาร์ฟที่ดูแลเราออกไปซื้อมาให้ แต่เราก็ยังสามารถสั่งอาหารที่เป็นแบบเดลิเวอรี่ให้มาส่งที่โรงแรมได้ และยังให้รปภ.ขึ้นมาดูแลเราที่ล็อบบี้ของโรงแรมอีกด้วย สามารถพูดได้เลยว่าทางมหาวิทยาลัยที่ฟิลิปปินส์ดูแลเราอย่างเต็มที่มากๆ และทางสถานฑูตไทยในฟิลิปินส์ได้ติดต่อมาที่เราเพื่อนำถุงยังชีพมาให้ ในนั้นประกอบด้วย บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ข้าวสาร กาแฟ ปลากระป๋อง ขนม และก็ยังมีของหายากอย่างหน้ากากอนามัยกับเอลกอฮอร์ล้างมือมาให้อีกด้วย ต้องขอบคุณทางสถานฑูตไทยในฟิลิปินส์มากๆเลยครับเพราะที่ที่เราอยู่ไม่สามารถที่จะหาซื้อได้เลย หลังจากนั้นมาอีกประมาณ 2 สัปดาห์ เราก็ได้รับติดต่อจากสถานฑูตไทยมาว่ามีไฟล์ทบินกลับในวันที่ 13 พฤษภาคม 2563 ให้เราซื้อตั๋วเครื่องบินกลับได้เลย และตอนนี้พวกเราทั้ง 12 คนก็ได้กลับถึงไทยและได้กักตัวในสถานที่ที่รัฐบาลจัดไว้ให้เป็นที่เรียบร้อยครับ สรุปการไปเรียนแลกปลี่ยนที่ฟิลิปินส์ในครั้งนี้เราได้ประสบการณ์ที่น่าจดจำมากมาย ทั้งได้เพื่อน ได้ฝึกภาษา และหลายอย่างก็เป็นครั้งแรกที่ไม่มีวันลืมของเราอีกด้วย ไม่ว่าจะเป็นภูเขาไฟระเบิดเห็นแบบชัดๆ แผ่นดินไหวที่แรงพอจะทำให้กระจกสั่นแทบจะแตก และที่ปังไม่หยุดก็คือเจ้าโควิดที่ปั่นปวนทุกชีวิตบนโลกครับ แหล่งที่มารูปภาพทั้งหมด: Peetar Sign (เจ้าของบทความ)