ทุกวันนี้ คงไม่มีใคร ที่จะปฏิเสธ เงิน นั้นมีความสำคัญขนาดไหน แต่ด้วยปัจจัยหลายๆอย่าง ทำให้ผู้คนที่อาศัยอยู่ทุกๆประเทศไม่ว่าประเทศนั้นจะมีชีวิตความเป็นอยู่ที่สุขสบาย ไม่ลำบาก (ประเทศที่มีแต่คนรวยๆ) หรือ ประเทศที่ ประชากรส่วนใหญ่มีชีวิตความเป็นอยู่ค่อนข้างยากลำบาก(ประเทศที่มีแต่คนจน) จึงมีชีวิตที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง ถึงแม้ว่าประเทศที่มีแต่คนรวยๆ จะมีชีวิตความเป็นอยู่ที่สุขสบาย แค่ไหน ก็ตาม ต่างก็มี คนทำผิดคนที่ก่อเหตุร้ายทำให้คนอื่นเดือดร้อนโดยเฉพาะประเทศที่ชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนอยู่กันอย่างลำบาก ด้อยพัฒนา ผู้คนในประเทศเหล่านี้ จึง หนีไม่พ้น อาชญากรที่ก่อแต่ อาชญากรรม รวมถึงปัญหา ยาเสพติด เมื่อทำผิดก็ต้องโดนจับ โดนดำเนินคดี และในขณะที่อยู่ระหว่างพิจารณาคดีของผู้ถูกกล่าวหาว่าเป็นอาชญากร หรือ ผู้ที่รับสารภาพหรือถูกตัดสินว่ามีความผิดจริงในการพิจารณาคดีอาจถูกตัดสินลงโทษด้วยการจำ คุก ตามระยะเวลาที่กำหนดไว้ คุก หรือ เรือนจำ สามารถอธิบายได้ว่าเป็นสถานที่ที่ผู้คนถูกควบคุมตัวตามกฎหมายเพื่อเป็นการลงโทษสำหรับอาชญากรรมที่พวกเขาได้ก่อเอาไว้หรือถูกตัดสินว่าผิดจริง ก็ต้องถูกควบคุมตัวให้อาศัยอยู่ ใน คุก หรือ เรือนจำ เพื่อชดใช้ความผิด และ บทความนี้ ผู้เขียนอยากจะขอพูดถึง ชีวิตความเป็นอยู่ต่างๆที่หลายๆคนอาจจะยังไม่เคยเห็นไม่เคยรู้เพื่อให้เป็นอุทาหรณ์ เพื่อใช้เป็นข้อคิดเตือนใจ ว่าไม่ควรทำผิด บทความนี้อยากจะให้ผู้อ่านได้สัมผัสกับชีวิตความเป็นอยู่ ของอาชญากร นักโทษ หรือ ผู้กระทำผิด ที่ถูกควบคุมตัวอยู่ในเรือนจำ เพื่อชดใช้ความผิด หรือ อาจจะเรียกง่ายๆว่า" นักโทษชาย "( นช.)นช. ก้าวแรกหลังจากพ้นประตูเรือนจำมา ก็ต้องตรวจร่างกาย ตัดผม ใครที่ใส่ขายาว ก็โดนตัดใช้กรรไกรยืนตัดกันตรงนั้นเลย หลังจากนั้นไปยืนเข้าแถว เช็คชื่อและ รับฟังโอวาท จาก ผอ. หลังจากนั้น ให้ไปรวมกัน ตรงจุดนี้ เรียกว่า แดนแรกรับ เป็นที่สำหรับคนที่เข้ามาใหม่รวมตัวกันโดยเฉพาะ เพื่อคัดคนไปอยู่ตามบ้าน ตามเขตของใครของมัน ใครมาจากเขตไหน ก็ไปอยู่รวมกันตรงจุดนี้เรียกว่า บ้าน เช่น บ้านห้วยขวาง (เขต ห้วยขวาง ) บ้านบางแค (เขต บางแค) บ้าน ดินแดง ( เขต ดินแดง ) ตามบ้านต่างๆก็จะมีพ่อบ้าน หรือ คนที่มีอิทธิพลมากที่สุด ทำหน้าที่คล้ายๆหัวหน้าห้อง คอยเป็นผู้นำ คอยออกเสียงไปคอยอยู่แดนแรกรับคัดเลือกคนเข้ามาใหม่ไปเป็นลูกบ้าน หรือ ลูกน้อง ของตนพ่อบ้าน หรือ หัวบ้าน ในที่นี้ วัดกันที่รอยสัก วัดกันที่ความใจถึง ความเป็นอันธพาลและวัดกันที่อิทธิพลอิทธิพล..ของใครมากกว่ากัน คนนั้นจะได้รับความเคารพ มีสิทธิ์ได้เป็นฝ่ายเลือก หรือ รับอะไรก่อนคนอื่น ยิ่งใจถึงยิ่งนักเลง ก็ยิ่งมีอิทธิพล เพราะใครๆก็อยากจะมาร่วมด้วย สำหรับคนที่เข้าไปใหม่ๆอยู่..แดนแรกรับใครที่เป็น เพศที่3 (สาวประเภทสอง,ตุ๊ด ,กะเทย) หรือ คนที่หน้าตาดี มีผิวพรรณ ที่ขาวเนียน ก็อาจจะได้รับความสนใจจากบันดาพ่อบ้านต่างๆเยอะหน่อยรวมถึง คนที่ มีการแต่งตัวค่อนข้างดี เสื้อ กางเกง และ รองเท้าสวย ดูดีมียี่ห้อ ก็จะโดนบรรดา พ่อบ้านบังคับแย่งเอาเสื้อผ้าของตนเอง แต่ส่วนใหญ่ พ่อบ้าน ที่มีสามัญสำนึก ก็จะนำเสื้อผ้าที่เก่า ที่ขาดมาแลก ให้ใส่แทน ในที่นี้เรียกว่า ไขว้ สำหรับคนที่ไม่เคย ได้มาสัมผัส คนที่มาใหม่ๆที่กลัว ไม่กล้าขัด ก็ต้องยอมกันไปโดยปริยาย สำหรับคนที่เป็นหนักๆหลังจากเข้ามาวันแรก ก็จะมีอาการซึมเศร้า กินไม่ได้ นอนไม่หลับ หนักสุด ก็เป็นไข้ ตัวร้อนไม่สบาย อาเจียน จากความเครียด ความเสียใจ ความกดดัน ในที่นี้ เรียกว่า ช่วงปรับตัว เวลากิน ใช้ระบบ ใครมาก่อนได้ก่อน ใคร ดีใครได้ หัวบ้านหรือ พ่อบ้านจะเป็นฝ่ายได้ก่อนทุกคน ที่เหลือ ส่วนใหญ่ต้องแย่งกันกิน คนแรกๆก็จะได้กับข้าวคนท้ายๆก็จะได้แต่น้ำๆดังนั้น ส่วนใหญ่หรือ แทบทุกๆคน จึงมักใช้ขันในห้องน้ำ ขันตามส้วมมาแทนจานใช้รองข้าวกิน บางคนหาขันไม่ได้ ก็มีถาดให้แต่จะได้กับข้าวน้อย เพราะขนาดของถาดที่จุอาหารไม่ได้มาก บ้านต่างๆ ถูกแยกออกไปเป็นห้องๆ ในห้องๆนึง จะเป็นพื้นที่โล่งๆและมีอิฐบล็อคกั้นเป็นรูป4เหลี่ยมจตุรัสขนาดเล็ก ขนาดความสูงประมาณ หน้าแข้ง ทำเป็นห้อง ส้วม หรือ ภาษาคนคุกจะเรียกกันว่ว่า บล็อค ตั้งอยู่ตามมุมห้องของทุกๆบ้านลักษณะเป็นส้วมเปิดโล่ง ดังภาพ ไว้ให้นักโทษในห้อง ได้ใช้ ขับถ่ายผู้ต้องขังรายใหม่ๆ ที่เพิ่งเข้าไปในนั้น อาจยังทำใจใช้ไม่ได้ เพราะอาย (เนื่องจากลักษณะที่เปิดโล่ง จะทำให้เวลามองเข้ามาสามารถเห็นทุกๆอริยาบท แม้กระทั่ง ขณะปลดทุกข์อยู่ก็สามารถมองเห็นทุกๆอย่างได้อย่างชัดเจน) แต่ถ้าอยู่ไปนานๆ ก็จำเป็นต้องทนเพราะไม่มีทางเลือกเวลานอนก็นอนได้ท่าเดียวจะพลิกตัวหรือขยับตัวก็ยาก เพราะไม่มีพื้นที่มากพอบางคนถึงกับต้องนั่งหลับบางคนต้องนอนหน้า บล็อค หรือ บางคนถึงขนาดลุกไปปลดทุกข์ก็ต้องคิดหนักเพราะกลับมาก็อาจเสียที่นอนของตนเองไป โรงอาบน้ำอยู่คนละส่วนกับเรือนนอน มีลักษณะเป็นพื้นที่โล่ง ตรง กลางมีอ่างน้ำขนาดใหญ่ เวลาอาบทุกคนก็จะอาบรวมกันในนี้ตามภาพวาดข้าวของเครื่องใช้ที่ใช้ในนั้น อาทิ เช่น สบู่ ยาสีฟัน แปรงสีฟัน เสื้อผ้า รองเท้า โฟมล้างหน้า มีดโกน และ อื่นๆ ส่วนใหญ่ได้รับจากการเยี่ยมญาติ ได้รับจากครอบครัวมาฝากให้ แต่สุดท้ายแล้ว ยังไงก็จะไม่ได้รับครบตามจำนวนของดีๆส่วนใหญ่ก็จะโดนบรรดาพ่อบ้านของบ้านต่างๆคอยดักยึดหรือปล้นกันก่อนจะมาถึงมือ ผู้รับ โดยเฉพาะ บุหรี่ ซึ่ง ข้างในนั้น ถือว่ามีค่ามากใช้แทนเงินไปแลกของใช้ต่างๆได้ตามต้องการ สำหรับคนที่ ญาติฝากบุหรี่มาให้ก็มักจะได้รับเป็นยาเส้น แทน ญาติใครฝากของกินดีๆมาให้ ก็ต้องถูก พ่อบ้าน ผ่าครึ่ง หรือ ต้องนำเข้าบ้านให้ทุกคนกินด้วยกัน ไม่มีการเซฟไว้เป็นของส่วนตัว คนที่ได้รับเต็มๆคือ พ่อบ้าน เหลือมาถึงเราไม่มาก ทุกๆวันได้แต่นั่งนับวันเวลา วันแล้ววันเล่าที่ผ่านเข้ามาได้แต่หวังให้วันที่จะได้รับอิสระมาถึงโดยเร็ว ชีวิตความเป็นอยู่ทุกอย่างเปรียบเหมือนห่วงโซ่อาหาร ผู้ที่อ่อนแอก็ต้องตกเป็นเหยื่อของผู้ที่แข็งแรงมีกำลังมากกว่า ดังนั้น จึงฝากไว้ให้เป็น อุทาหรณ์ เป็นข้อคิดไว้เตือนใจ สำหรับคนที่คิดจะทำผิด นะครับ ขอบคุณภาพหน้าปกจาก Falkenpost / Pixabayเรื่องและภาพโดย จิปาถะเปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !