ว่านสาวหลง คนในสมัยโบราณมักจะชื่นชอบและปลูกไว้ในบ้านแทบจะทุกบ้าน ลักษณะต้นที่คล้ายว่านรากราคะ หรือ ว่านดอกทอง มักจะนิยมปลูกไว้คู่กันเสมอค่ะ เพราะมีสรรพคุณเด่นในเรื่องเดียวกันก็คือ ทำให้คนรักใคร่ หลงไหล เป็นว่านเมตตามหานิยมอีกต้นหนึ่งที่เด่นไม่แพ้ว่านรากราคะเลยล่ะค่ะว่านสาวหลง เป็นต้นไม้ล้มลุก มีลำต้นเป็นเหง้าใต้ดิน ใบเหมือนใบข่า แต่ลักษณะของเหง้าจะไม่เหมือนกัน เหง้าของข่าจะมีหัวที่เห็นชัดเจนกว่าว่านสาวหลงค่ะ เป็นว่านที่หายากมากมักจะนิยมปลูกในวันจันทร์วันเดียวเท่านั้นเพราะเชื่อว่าเป็นวันที่ดี ขณะที่ปลูกก็หันหน้าไปทางทิศตะวันออกค่ะจะมีสองสายพันธุ์ คือพันธุ์ตัวผู้และพันธุ์ตัวเมีย แต่ที่บ้านจะเป็นพันธุ์ตัวเมียค่ะ เวลาออกดอกจะหอมมากแต่ที่บ้านผู้เขียนเคยเห็นครั้งเดียวค่ะ และก็ไม่เห็นอีกเลย หรือว่าไม่เคยสังเกตก็ไม่รู้นะคะเพราะดอกเขาจะบานและร่วงเร็วมากแค่วันเดียวเท่านั้น จะออกดอกได้ปีละครั้งเท่านั้นค่ะ ลุง ป้า น้า อา มักจะมาขอไปปลูกกันบ่อยมากบางคนที่ค้าขายก็จะมาขอใบเพื่อที่จะเอาไปใส่ไว้ในกระเป๋าเงินหรือรองไว้กับภาชนะที่ใส่เงินค้าขาย เชื่อว่าจะทำให้ค้าง่ายขายคล่องประมาณนั้นค่ะและอีกอย่างหากพกพาต้นหรือรากไปไหนด้วยก็จะทำให้เดินทางประสบแต่สิ่งที่สมหวังดังปราถนา ถึงว่าสิค่ะ ที่บ้านต้นหดหายไปเยอะเลยล่ะค่ะและเมื่อวันก่อนป้าก็มาขอไปหลายต้นขุดไปทั้งเหง้า บอกว่าจะเอาไปทำลูกประคบ และเอาไปต้มไว้อบไอน้ำ ช่วยให้หายใจสะดวก บำรุงหัวใจ และยังช่วยขับลมอีกด้วย โห! ผู้เขียนได้แต่มองตาปริบ ๆ ร้อนอบอ้าวซะขนาดนี้ป้ายังอยากจะอบไอน้ำอีกเหรอ แหม! ต้นว่านสาวหลง นี้ช่างมีสรรพคุณมากมายได้ขนาดนี้ อย่างนี้ต้องขยายต้นเพาะปลูกให้แตกหน่อออกเหง้าเยอะ ๆ ไว้ดีกว่าค่ะ ไม่ใช่เพาะไว้ขายนะคะ จะเพาะไว้ให้กับญาติ ๆ นี่แหละค่ะ^^ เป็นอย่างไรบ้างคะ ผู้เขียนจะเขียนไปบ่นไปซะมากกว่า แต่ก็ให้ความรู้กับผู้เขียนได้มากเลยล่ะค่ะ จากที่ไม่ค่อยจะสนใจอะไรกับต้นไม้สักเท่าไหร่ ก็คงต้องหันมาดูแลรักษามากขึ้น เพราะสมุนไพรบ้านเรานั้นหายากมากจริง ๆ โดยเฉพาะว่านสาวหลง ที่มีสรรพคุณมากมายขนาดนี้ ควรอนุรักษ์ สืบสานไว้ให้คนรุ่นหลัง ๆ ได้ศึกษาไว้ค่ะ ไม่ทราบว่าที่บ้านใครมีปลูกไว้บ้างหรือยังคะ ไปหามาปลูกกันไว้เลยดีขนาดนี้ไม่มีไม่ได้แล้วล่ะค่ะรูปภาพทั้งหมดโดย: ผู้เขียน