ปี 2020 ผืนป่าชุมชนในประเทศไทยถูกทำลายลงด้วยน้ำมือของประชาชนในพื้นที่ สาเหตุหลักคือการรุกล้ำพื้นที่ป่าเพราะขาดความตระหนักรู้ถึงผลกระทบที่อาจตามมาในอนาคต ผู้เขียนมีโอกาสขับรถผ่านถนนเส้นที่ต้องผ่านผืนป่าชุมชนแห่งหนึ่งขอไม่ระบุพื้นที่นะครับ ผู้เขียนพบกับกองขยะหรือถุงขยะหลายขนาดและหลายกองกระจัดกระจายปกคลุมพื้นที่ป่า จากการสอบถามชาวบ้าน ผืนป่าชุมชนแห่งนี้ใช้เป็นที่หาของป่าและเป็นที่อยู่ของสัตว์ป่าอีกหลายชนิด ชาวบ้านสามารถหาวัตถุดิบมาทำอาหารได้จากผืนป่าแห่งนี้เช่นเห็ดบ้านนั้นเอง ผืนป่าแห่งนี้สามารถช่วยชะลอน้ำและมีลำคลองช่วยกักเก็บน้ำไว้เพื่อทำการเกษตรในฤดูแล้งแล้วเหตุใดกันล่ะทำไมชาวบ้านถึงได้ทำลายความอุดมสมบูรณ์ของมันลงจากการสอบถามชาวบ้านในพื้นที่ ผู้เขียนได้ข้อสรุปดังต่อไปนี้หนึ่งชาวบ้านไม่สามารถกำจัดขยะได้ด้วยตนเองซึ่งปริมาณขยะในหมู่บ้านมีเยอะมาก องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นไม่มีนโยบายดำเนินการจัดรถเก็บขยะมาอำนวยความสะดวกให้กับชาวบ้าน ชาวบ้านมีตัวเลือกแค่สองทางคือ เผาขยะหรือขุดหลุมแล้วไถกลบ วิธีแรกการเผาขยะด้วยตนเอง มีบ้านหลายหลังที่ทำการเผาขยะด้วยตนเอง แต่หากว่าเมื่อเผาขยะทุกวันปริมาณขยะเดิมที่เผาไหม้ไม่หมดซึ่งอยู่บริเวณบ้าน ทำให้เกิดความไม่สะดวกและเป็นอันตรายต่อเด็ก ส่วนวิธีที่สองไถกลบ กลับพบว่าไม่มีชาวบ้านใช้วิธีนี้เลยเพราะการขุดหลุมฝังขยะหรือไถกลบขยะต้องใช้แรงกายหรือหากจ้างต้องเสียเงินเป็นจำนวนมาก คำถามต่อมาว่าหมู่บ้านสามารถสร้างที่ทิ้งขยะเองได้หรือไม่ คำตอบของชาวบ้านส่วนใหญ่เป็นเสียงเดียวกันว่า ไม่สามารถจูงใจให้คนในชุมชนร่วมแรงร่วมใจหรือลงทุนด้วยงบประมาณของตนเองมาจัดการกับขยะในครั้งนี้เพราะเห็นว่าเป็นหน้าที่ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นสองชาวบ้านขาดความตระหนักรู้ในเรื่องทรัพยากรธรรมชาติที่อยู่บนโลกใบนี้ว่าทุกวันนี้ สิ่งมีชีวิตหรือธรรมชาติกำลังเสื่อมถอยลง การเปลี่ยนแปลงของผืนป่าในวันนี้อาจไม่ได้แสดงให้เห็นถึงภัยอันตรายหรือความเสื่อมโทรมที่ชัดเจน หากอีก 10 ปีข้างหน้ายังไม่มีการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเช่นนี้เราคงจะได้เห็นผืนป่าที่ต้นไม้น้อยลงหรือน้ำที่ไหลผ่านผืนป่าลงสู่ลำคลองคงเป็นน้ำที่ไม่สะอาดและเต็มไปด้วยสารเคมี ชาวบ้านให้ความเห็นว่า " ทุกคนก็ทำแล้วทำไมฉันจะทำไม่ได้ " เป็นประโยคสุดคลาสสิคที่มีอยู่ในทุกเหตุการณ์ นี่แสดงให้เห็นถึงความไม่ตระหนักรู้และเห็นแก่ตัวของสังคมบทความในครั้งนี้อยากให้เป็นกระบอกเสียงว่าผืนป่าชุมชนตามสถานที่ต่าง ๆ กำลังเสื่อมโทรมลงทุกวัน ทุกคนสามารถเป็นกระบอกเสียงเพื่อส่งต่อให้พลเมืองในประเทศเห็นความสำคัญของป่าไม้ เห็นคุณค่าประโยชน์ของการมีผืนป่าที่อุดมสมบูรณ์ ไม่ใช่เพียงแค่มนุษย์จะได้รับประโยชน์จากความอุดมสมบูรณ์ของผืนป่า แต่สัตว์ป่าหรือต้นไม้ที่ไม่มีสิทธิ์มีเสียง ต่อกรกับมนุษย์อย่างเราได้มีชีวิตยืนยาว สืบทอดลูกหลานของมันต่อไป ขอบคุณครับรูปภาพทั้งหมด โดยผู้เขียนจากสถานที่จริง