ป้าวอนโจรขโมยกระเป๋า ขอรูปผัวใบสุดท้ายคืน-มีคุณค่าทางใจ เงินยกให้ไม่ต้องคืน
ป้าวัย 70 ปี วอนโจรขโมยกระเป๋า ขอรูปผัวใบสุดท้ายคืน-มีคุณค่าทางใจ เงินยกให้ไม่ต้องคืน แฉโจรฉวยโอกาส ทำทีเป็นพลเมืองช่วยซ่อมเตา
เมื่อวันที่ 6 ก.พ.64 ผู้สื่อข่าวเดินทางไปพบกับนางสุวรรณา เวียนไชย หรือป้าเปี๊ยก อายุ 70 ปี เจ้าของร้านอาหารอีสานแห่งหนึ่ง ย่านไทรน้อย จ.นนทบุรี หลังโลกโซเซียลแชร์ภาพขอความช่วยเหลือนางสุวรรณาที่ถูกคนร้ายขี่รถจยย.มาฉกกระเป๋าสะพาย ซึ่งมีเงินและของสำคัญที่มีคุณค่าทางจิตใจไป
นางสุวรรณา กล่าวว่า เมื่อวันที่ 5 ก.พ.ที่ผ่านมา เวลา 12.30 น. ขณะกำลังจัดเตรียมของ เพื่อขายอาหารอยู่ในร้านนั้น คนร้ายเป็นชายได้ขับขี่รถจยย.หมวกกันน็อกแบบเต็มใบไม่เห็นหน้าตา จอดรถและเดินเข้ามาสั่งอาหาร โดยไม่ถอดหมวกกันน็อกโดยคนร้ายสั่งอาหารเป็นน้ำตก ส้มตำและคอหมูย่างอย่างละ 1 ถุง ซึ่งตนก็ได้บอกกับชายคนดังกล่าวไปว่าตอนนี้ทำได้แค่น้ำตกกับส้มตำ เพราะคอหมูย่างยังย่างไม่ทัน เนื่องจากเตาแก๊สเสีย ทำให้ชายคนดังกล่าวออกอุบายว่าจะช่วยซ่อมเตาแก๊สให้ ทำให้หลงดีใจมีคนช่วยซ่อมเตาให้
จากนั้นได้เดินเข้าไปในบ้าน เพื่อจะหยิบเครื่องมือมาให้ชายคนดังกล่าวช่วยซ่อม โดยไม่ได้เอะใจใดๆ เพราะมีกระเป๋าสะพายที่ตนใส่เงินเอาไว้ในตู้กระจกอาหารวางอยู่ด้วย จากนั้นเมื่อตนไปหยิบเครื่องมือกลับออกมา พบว่าชายหนุ่มคนดังกล่าวกำลังขี่รถออกไปด้วยความรวดเร็ว เมื่อหันไปมองสำรวจที่ตู้กระจกที่วางกระเป๋าสะพายไว้ พบว่ากระเป๋าได้หายไปจากตู้แล้ว
นางสุวรรณา กล่าวอีกว่า กระเป๋าสะพายที่ถูกคนร้ายขโมยไปมีเงินสดประมาณ 8 พันบาท และยังมีเอกสารสำคัญหลายอย่าง ทั้งสมุดธนาคารออมสิน สมุดธนาคารธกส. รวมทั้งเหรียญและธนบัตรเก่า วัตถุมงคลอีกจำนวนหนึ่ง นอกจากนี้ยังมีของสำคัญมีคุณค่าทางจิตใจอยู่ในกระเป๋าตนด้วย
นางสุวรรณา กล่าวต่อว่า ในแต่ละวันช่วงเช้าตนจะออกไปขายหมูปิ้งอยู่หน้าตึกตรงข้ามโรงเรียนวัดไทรใหญ่ทุกวัน ก่อนจะเก็บร้านและกลับมาเปิดร้านขายอาหารต่อ ทำมาหากินด้วยความสุจริต ไม่คิดว่าจะมาเจอเหตุการณ์ในลักษณะเช่นนี้ ซึ่งตนก็หวังเพียงอยากได้กระเป๋าสะพายหนังของตนคืน เพราะใช้ติดตัวมานานหลายสิบปี
โดยยังของสำคัญมีค่าทางจิตใจสำหรับตนคือรูปสามีที่เสียชีวิตไปแล้ว ตนอยากได้คืน ส่วนเงิน 8 พันบาทนั้น ไม่เสียดาย ไม่ตายก็ยังหากลับมาได้ หากคนร้ายยังมีความเห็นอกเห็นใจกันอยู่บ้าง ขอเพียงแค่นำกระเป๋าสะพายของตน พร้อมของที่เหลือในกระเป๋ามาส่งคืนหรือจะมาโยนทิ้งไว้ที่ร้านก็ได้ ตนตะไม่ติดใจใดๆ แค่เพียงขอของที่มีค่าทางจิตใจของตนกลับคืนก็พอ ส่วนเงินตนยินดียกให้