เอาจริงๆ นะ...ผมเชื่อว่าหลายคน (รวมถึงตัวผมเอง) เสียเวลาในชีวิตไปกับการแคร์สายตาคนอื่นเยอะมาก แบบมากเกินเหตุ! ทั้งเรื่องเล็กๆ อย่างเช่น ใส่เสื้อสีอะไรดี จะถ่ายรูปลงแล้วดูอ้วนมั้ย จนไปถึงเรื่องใหญ่ๆ อย่างจะเปลี่ยนงานดีมั้ย กลัวคนอื่นมองว่าไม่มั่นคง ทั้งที่จริงๆ คนอื่นเขาก็ยุ่งเรื่องของตัวเอง ไม่ได้มีเวลาสนใจเรื่องของเราตลอดหรอก 1. คนไม่ได้มองเราตลอดเวลาอย่างที่เราคิด เราชอบคิดว่าทุกคนจ้องเราอยู่ แต่เอาเข้าจริงเขาอาจกำลังวุ่นวายกับปัญหาของตัวเอง เช่น เมื่อวานที่เราเผลอหัวเราะเสียงดังในร้านกาแฟ แล้วเขาหันมามอง…เขาอาจไม่ได้คิดอะไรเลย แค่เงยหน้ามองเฉยๆ แล้วก็ลืมไปแล้วด้วยซ้ำ 2. คนเราตัดสินกันแค่แว้บเดียว แล้วเขาก็ไปใช้ชีวิตต่อ ใช่ บางคนอาจตัดสินเราว่า “ทำไมแต่งตัวแปลก” หรือ “ทำไมพูดงี้” แต่พอผ่านไปไม่กี่วินาที เขาก็กลับไปคิดเรื่องรายจ่าย ค่ารถ ค่าบ้าน ปัญหาความรักของเขาเอง เราก็แค่ตัวประกอบชั่วคราวในฉากชีวิตคนอื่น 3. ชีวิตมันสั้นกว่าที่จะใช้เอาใจคนทั้งโลก ถ้าเรามัวแต่ใช้ชีวิตตามความคาดหวังคนอื่น มันเหนื่อยมากนะ เพราะไม่ว่าทำอะไร ก็จะมีคนที่ไม่ชอบเราอยู่ดี แล้วเราจะอยู่เพื่อตัวเอง หรืออยู่เพื่อรอให้ใครสักคนมาตบมือให้? 4. ท้ายที่สุด…คนที่ต้องอยู่กับผลลัพธ์ก็คือตัวเราเอง เลือกเรียนอะไร ทำงานอะไร จะรักใคร หรือจะตัดสินใจพลาดก็เถอะ คนที่ต้องแก้ไขและยอมรับมันคือตัวเรา ไม่ใช่คนที่เอาแต่วิจารณ์แล้วเดินผ่านไป เพราะงั้นเราควรกล้าตัดสินใจเพื่อตัวเองตั้งแต่แรก ลองคิดเล่นๆ ก็ได้ ถ้าวันนี้เราเลิกแคร์สายตาคนอื่นลงสักนิด อะไรในชีวิตมันอาจเบาลงอีกเยอะเลยนะ แล้วถ้าวันไหนใจยังไหวๆ ลองถามตัวเองดูว่า “ถ้าไม่ต้องแคร์ใคร เราจะทำอะไร?” บางทีเราจะได้คำตอบที่ทำให้ชีวิตสนุกขึ้นกว่าเดิมก็ได้ 😉 ภาพ 1 จาก : www.pexels.com โดย Giovanni Calia ภาพ 2 จาก : www.pexels.com โดย cottonbro studio ภาพ 3 จาก : www.pexels.com โดย Mak_ jp ภาพ 4 และภาพปกจาก : www.pexels.com โดย Hassan OUAJBIR เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !